Şemsi Hançer Şiirleri - Şair Şemsi Hançer

Keşke şu karşıdan gelen babam olsaydı.
Nasılda koşardım ona ,sımsıkı sarardım kollarımı,
Babam derdim, avazımın çıktığı kadar!
Bayram sabahı taragımı eline verir, Babam kızının saçlarını hep sen tara olurmu derdim.
Hayal işte halam , sorma daha bişey yoksa ağlarım şimdi

Çıkmıyorsun ki karşıma helalleşeyim.
Neredeyim nasılım bilmiyorsun.
Her gece soruyorum meyhanelere,
Dolmuyorsun ki kadehime helalleşeyim.

Yıkılmış dökülmüş viran olmuşum.

Kapat kapıları, çekin perdeleri nolur.
hainligini aman derim eller duymasın.
Kilit vursunlar gecelere şafak sökmesin,
Gün ışırken kalleşligini, eller duymasın.

Biliyorum, sende bu inat, bende bu gurur oldukça
Kavuşmalarımız hayalde kalacak.
Ne sen bir adım ileri atarsın, ne ben bir adım geri.
Hiç değilse bir el gibi görüşelim.
Tesadüfen karşılaşmalarımızda, sessizce geçerken birbirimizin yanından,
Usulca, başımızla selamlaşalım, sanki bir geçmişimiz yokmuş gibi.

Ahirette hesaplaşalım anne

Bayramlar, neden hep hüzün kokar anne?
Yoksa.
Yine mi ayrılık düştü payımıza,
Yine mi hasret , yine mi yokluğunla bayramlaşacağım.

Yar sözünü anaya, değişince
Sözlerin ok olup yürek delince
Bir özür nefsine, ağır gelince
Gönül koymuş sana, anan desinler

Bir gün bu dünyadan göçüp gidince

Neydi hayallerin neydi muradın
Yolunu şaşırtan arzu isteğin
Neydi uğruna canından geçtigin
Peşinden koştuğun söyle değ
dimi?

Senin de sevdiğin düşman görsün seni.
Bir selamı bile, gelmesin sana.
Rüzgârın, esintisinde ara kokusunu.
Kokusu bile gelmesin sana.
Ciğerimden yaktın beni, ciğerinden yanasın!
Uzanasın, ama dokunamayasın.

Yüreğimde kızılca ateşin yanarken
Gözlerim yollara baktı yine bugün
Oda öldürmüş olacak ki gönlünde
Araya hasreti koydu bir ömür

Şair abla

Kanadı kırık bir kuş idim
Kör kurşunla yaralandım
Sen bende gül bahçesiydin
Ben sende dal bulamadım!

Çaresiz bir Anka idim