Erbilim sen can Erbil
Damarımda kan Erbil
Ebet müddet bizlere
Mülkmusun han Erbil
Yıllardı çok uğraştım geri alim zamanı
Gücüm yetmedi durdum hiç bir günü bir anı
Bak gidende ömürdü alırda gider canı
Ne günümü gün ettim ne de cane vardım
Bir handeyim kayıptır yolu sis yok kapısı
Yüzüme bakıp kanma inanma çizgilere
Gönlüme bak sakınmaz kulak ver dizgilere
Cevheri bularsın gör geçersin alınmaktan
Olumludur içerik açılır sakınmaltan
1-
Ben daha doğmamıştım vatanıma sarıldım
Doğduğumdanda sonra vatanımla kayrıldım
Anam, babam, kanımda fedadır toprağına
Ruhumu versem azdır az ruhuma darıldım
Altınköprü şehitler kahramanlık vatanım
96, Erbil'in şehit düşen yatanım
Kerkük'ün katliamı Tazeden bin düşenim
Türkmeneli'm bir bütün fedakarlık doludur
Bu yol mertlik sembolü şehitliğin yoludur
Bak bene gönül sakın birde ayrılık deme
Bir kere salıdın beni ahu feryade gama
Bir halt ettin pişmansın gene bu haltı yeme
Alt üst ettin hayatım izin vermem bu kere
İster yüksek dağ düşsün hatta dolsada dere
Bu ömürde çektiğim çilelerim dağ kadarı
Sitem vardır sözümde meyvesiz bağ kadarı
Haste olmuşluğum var gezerdim sağ kadarı
Ama dağınık içim harman un ezer gibi
Bahtiyar olduğum gün gerçek söz duymuştum
Sende bu gönlüm gibi figan etme ey bülbül
Baharın yaklaşıyor bir kaç gündür say bülbül
Benisem hep beklerim sen alırsın pay bülbül
Bana zindan olmuştur sana cennettir hayat
Bu cennetten bıkmışsın sitemi yapma bülbül
Bizi dost bilirler dost, hiç gizli iş yapmazlar
Dürüstlüğü taslarlar göye yoldan sapmazlar
Şerefsizler paradan başkasına tapmazlar
Haysiyet bilmez bunlar namusuzca yaşarlar
Mertlerin etrafında sırtlan gibi gezerler
Kara, ay şevkini mıhtabıyla vurdu
Yeri bambeyaz ağacı de ördü
Kudret ve şanıyla karşımızda durdu
Kudret keramette hepsi sende ya Rab
Dağ, dere her yeri kapladı beyaza
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!