Bülbülün figanına gülleri yetmese
Dinmez acısı baştan başlar da bitmese
Göğe yükselir ahı kederi de artar
Hâli çok yaman olur gül rahim etmese
Bülbül ürker aşkından sevgiye varmasa
Canı candan olur ki canana gitmese
Bu ne hayat ne yaşam hiç çilesi bitmezmi
Günü ızdırap dolu gece kabus yetmezmi
İnsanları bir tür gam havası sınmaz can
Keyfi yok hüzürsüz han hayalı hiç gitmezmi
Bir salkım üzümidik hiç ayrılık yok idi
Ağabeye kardeşliğe saygı hürmet çok idi
Büyükler bir yay gibi küçükler bir ok idi
Çark döndü devra döndü her kese yol göründü
Uğraştık toplanmadı o eskideki yığnak
Yoksulluğu severim başkasını bilemem
Baş koyduğum yastığa daha da rahat uyum
Hasret gözyaşımdadır oysa akar silemem
Kimine bu hasretim çok gereksizdir duyum
Yoksulluk çok güzeldir anlamı insan olmak
Ey Can yoldaşım yol arkadaşım
Kime diyeyim sıkışsa başım
Bir ömür dinmez gözümde yaşım
Boş kalan yirin bu ne olacak
Beyhuda laflar konuşamazdın
Tez uyar beni dostum yolumdan şüphen varsa
Bir elinde kılıç, vur kolumdan şüphen varsa
Yolumuz çok çetindir sağlama yürek ister
Zaif değil metinlik tavana direk ister
Tarif edilmez günüm sayılmaz ki ölçüsü
Yazık olmuştur ömre olmuş yolun yolcusu
Ağır olsada bile yükü yolun solcusu
İntikamlar birikir öç alma vaktı geldi
Yıllanmış kederim var yenisi peş peşadır
Bir yola çıktım dostla onu yalnız denedim
O yolda uyun kurdum sabrı nedir sınadım
Yalanı çok, gerçekten bir kısmını annadım
Daha yol çok uzundur denemesi bitmedi
Yürürken konuşuruz birşey daha öğrendim
Yüz senedir mahkumuz
Milletmize mahcubuz
Hiç demedik macburuz
Vatan bizim şan bizim
Yüz senedir ahımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!