Mertlığa şeref yeter şan şöhret size kalsın
Dünya serveti size yoksulluk bize kalsın
Çoklar var aslı yoktur devrane hüküm sürer
O çoklar için olsun hak yolu aza kalsın
Hocalıda askerem
Düşmana dert ekerem
Hucuma hazırım bem
Elimdedi teskerem
Ankara'de kararım
Söz yüzünden
Geceyi uymaz oldum
Sararıp nice soldum
Ayrılık derde doldum
Zamansız söz yüzünden
Geçmiş güne hep derler artık o mazi oldu
Unut ver önüne bak çoğuda razı oldu
Ama geçmiş bizlere adil terazı oldu
Ne anılar yaşadık çok insanları gördük
Kıpçak, Horasan, Tabriz yol aldık Arzuruma
Yürümeyi isterim yola engel atarlar
Edebiyat yazarım düşman gözle bakarlar
Dinsizce durdurullar suçsuz yere yakarlar
O dost bildklerimiz bir tağut kesildiler
Senden görünür yüzü meğer yılanmış yılan
Ne dost kaldı ne ahbab ne de o güler yüzler
Ölüm kevanı geldi götürdü bizden yüzler
Yüreğe ateş koydu gözyaşları akıttı
Şimdi onlar olmadan kim eğrileri düzler
01
Bize bir tarih yazın eskisine benzesin
Her altısına değil ikisine benzesin
Kudretiniz varıysa buyrun arkanızdayız
Bir sancak dalgalayın dikisine benzesin
Çerisi çok ordu var bu obaya han gerek
Töreni elde tutsun birde bir hakan gerek
Hanlığa kanlığada tabanlıdan kan gerek
Yoksa da danışata töreyi hatırlatır
Kanlığın etrafında bir yasaulcu gerek
Yorgun yüreğim için bir teselli aradım
Bir nefes rahet bulum dost kapısını çalsam
Yine teredüt ettim yürüdüm adım, adım
Teselliyi bulamam ya kötü haber alsam
Dinlenmeyi istedim hasretimi taradım
Gülsen de ağlasan de bu ömür elbet biter
Fani dünyadır bir gün ölürsün adın yiter
Güvenme o nefsine bir bak kendine yeter
Toprak sıvar tenini acel aparır seni
Etiğin hatadan dön orda kabarır seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!