Yaşadığım belli belirsizmiş...
Daha neler?
Olağanı sevmez miyim?
Özüme işlemiş.
Kabuğuna çekilmiş biri miyim?
Yok canım bildiğin; deliyim.
İsyan göğsünün sol yanında olur hep,
Dışı sessiz, seni feci bombalar..
İsyan asinin esas kendine başkaldırısıdır.
Göğsüme oturdu yine bir isyan...
Billur sular akarken.
Gökyüzü temiz.
En çok sabahları düşünürüm.
Gün aydınlandığı vakitlerde.
Varlık ile yokluk.
Biraz delilik var serde.
Mardindeydim.
Onyıllar önce.
Mardine yöneldi işim,
İlk sıcak Kızıltepe havasını içime çekişim.
Özlemek ile ilgili nice şiirler okudum.
Okuduğum kitaplarda da çok geçti.
Kimine göre, özlemek tarifsiz idi,
Kimine göre, özlemek; tarifsiz ve ağır idi,
Bazılarında özlemek, tarifsiz sonsuz bir kederdi...
Kendini kendinden,
Kendini,
Kendi kendinden,
Saklardı.
Oysa hayat;
Saklambacın bittiği an başlardı.
Doğdu,
Korkarlardı dokunmaya..
Hemen gider dercesine..
Öğretildi kendisine kendisinden öncekinin..
Masumdu küçüklüğü..
Büyüdükçe kök saldı, toprak değil dünyaya..
Duygular ağır yüküdür şairin, hayat yolundaki yolculuğunda.
Arada bir şiirlerle indirir yükünü.
Nefes alır.
Sonra yükü yine büyür, bir şiir daha bırakır gerilere.
Bu şiirlerin büyük bir kısmını yine şair ruhlar alır yerde bırakmaz taşır taşıtır.
Şiir onlara neşe, onlara keder, onlara ah olur.
Neredeyim...
Koskoca bir belirsizlik.
Korkunç bir korku.
Yalnızlık.
Yapayalnızlık.
Ter bastı oysa hava soğuk.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!