Sema Develi Şiirleri - Şair Sema Develi

Bir şehr-i alametteyim
Sanırım kızılca kıyametteyim
Belki arş-ı alada
Bir güvercin kanadında
Belki yedi kat karanlıkta
Sanırım

Ansızın başladı yağmurlar
Hangi rüzgar attı seni şehrime
Bu şehir en acı sevdalara vurgun
Bu şehir en acı ayrılıklara mahkum.
Düşünme bunları erkendir dersin
Pes et rüzgara

Kolaymıdır yazabilmek firari sevdayı
Bozguna uğramış aşkım sığmaz satır aralarına
Gözlerime takılan hasretler uğruna
Ağlamak isterim
Ürkekçe sorarım
Nerdesinn......

Durur dururda
Yeniden aşık olurum senli vakitlere
İki kelimenin esiriyim
Son noktası konmayan
Ve bir sevda türküsü tüturmuşum notaları olmayan

Sökükleri dikmek için
iğnenin deliyinden baktım
ipliğe büyüteçle
Anladım ki suç
Ne iğnede iplikte
Nede şaşı gözümde

Bir bilirim de demem
Bin bilirim de demem
Ne sende beni duyacak kulak
Ne bende avaz kaldı
Boşuna vebal yükleme
Yüzümdeki maskeyi ölürüm de indirmem

Vuruluyorum takatsizim
saniyeler dakikalar katilim
Zamanlarım nihayyetsiz
Üzerine çizgi çekilmiş cümlelerin
Can kendine küs
Ve bir soru

Birazdan gülüm birazdan
Yine soğuk tebessümüne aldanırım
Senli zamanlara başlar yolculuk
Aşka eksik sahneler sunan
Hiç esmeden savuran
Hiç tatmadan can yakan

Ah sevgilii
Esmer yanlızlığımın kentine yürüyorum
Al şu perişan halimi kendimden
Senli zamanlar ek bakir topraklarıma
Soy uykusuzluğumu aşkın sıratından geçerken..
Kır kilitlerini sabırsız gökkuşağının

Bir gölge düşer usuma
Nereden geldiği bilinmez
Hangi kayıp şehirden kopar
İliklerime işleyen bu harami rüzgar
Ve yolumu keser
Acemi intahrlar