Sema Develi Şiirleri - Şair Sema Develi

Merhaba akıl çağında kaybolan deli
Ben aşk rüzgarına kapılmış
Gölgesi büyük kendisi küçük kadın
Senin gönül sayfana takılmış gülüşlerin
Haziran renkli umutların rüyaların kalbinde
Kadife çiçekleri ayışığı gemisine düşmüş

Bakmasamda gözlerinin içine
Beynini görürüm
Yüreğini görürüm
Canım derim
Ellerini tutarım
Kış gecesi sokakta kalmış kedi enikleri gibi

Ey kendini arayan yitik
Budanmışlık ey
Sıyrıl
Küf kokulu
Ve destan olmuş sıradanlıklardan
Sıyrıl tünellerinden aşk suskularının

Kırık beyaza dönüşüyor renkleri yanlızlığımın
Artık ölü nehir yataklarında kadvara bedenim
Gel hayatı anlat bana
Ellerinde veba tohumları
Bende bütün benlerin sevdası kurak
Bende bütün benlerin sevdası ırak

Bir zamanlar
Ben günü değil gün doğmak için beklerdi beni
Sil baştan diye bir cümle olmalı kitabın bir yerinde
İçimdeki karanlık afatı arıyorum
Bir yanı ölü bir yanı uykuda varla yokun ana rahmi.
Dudakta düş geçirmeyen sert gülüşler

Bırakın bırakın beni
Yanlız başıma
Bırakın ne olur
Allah aşkına
Dünya doydu bana
Mezar aç

Bir kardelen açtı zamansız
Beşyüz yaşında bir ölü uyandı uykusundan
Gözlerimi açıyorum şafağını kaçırdığım sabaha
Gecikmiş bir horoz yer ilanı yapıyor
Destursuz bir sorgu tesbih niyetine
Çamurdan hummalı bir sur

Gökyüzünden dağbaşına inen
Hovarda bulutlar
Bir sevdayla başını kaldıran
Dağlarında ırzına geçtiniz
Sevdalık nedir bilmezsiniz
Bak gökyüzünde

Gönlümü verdim sana
Gözümü taktım
Ama
Ağız olmadı dudaklarım
Diyeceklerini diyemedi birtürlü
Biçimini yürekten aldığı gibi