Sema Develi Şiirleri - Şair Sema Develi

Ölüm misali soğuk bir gecede
Suç ortağımdı kırık bir melodi
Hünümden başla toplamaya enkazımı
Kırdım kalemini anıların
Dönüş biletini yaktım aşkın..
Ey hüzün gözüm

Kalkamadıysan sabahın erinde
Uyu dostum
Uyu bütün gün
Açma gözlerini yum
Görüyorumki
Şah mat olmuş bu gün

Can verir bir gülüş
Can alır bir bakış
Cehennemmi saklı bu yüzde
Cehennem alametidir
Hem ölüş
Hem diriliş

Artık beklememeli yolunu
Tesadüflere kalsın karşılaşmalar
Nasılsın diye sorarsın hicranın sesini bastırarak
İyiym derim usulca.
Yasını tutarken içten içe öldürdüğün hayallerin
Özledim demek gelir içinden

Zavallı hıdırı
Yedi bitirdi pire
Pire itte bulunur derdin
Bit yigitte
E efendi sen yigitsen
Senin bitin nerde

Sen gideli çok oldu
İstanbul yine aynı istanbul
Yine çukurlar var sokaklarında
İkimizin kaderide çukura düşmek olsada
Sen öldün edeplice
Ben bağırıyorum edepsizce

Kahverengi gözlerinin
Buğusuna kapıldım
Nerden bilirdim
Limanında fırtınalar koptuğunu
Nice okyanusları aşan ben
Nasıl anlatayım

Sevdalım
Muallaktayım
Ya beni bana getir
Ya beni benden geçir
Sevdalım
Muallaktasın

Gecenin zifiri karankığında
Kalpler çizdim korka korka
İsmimizin baş harfini yazdım
Duvar sandığım mezar taşına
Küfrederek boyadılar aşk duvarımı
Köpekler düştü ardıma

Sen senin hoyrat ellerinde tarumar
Her soluk alışta bin kere ölürken
Her zerren her hücren
Havaya suya karışırken
Söyle nasıl kahrolmayayım
Ve nasıl gücüm yetsin