Sema Develi Şiirleri - Şair Sema Develi

Eylül ölüme yakın ey dünya
Hüzün hovardasının son saltanatıdır bu
Susmak sevdanın lisanıdır
Aklımın kıyısına vururda duygularım
Hiddetle ölçek pişmanlıkların son vaftiz anıdır bu.......

Sevda
Ellerin bir kez daha dokunsun saçlarıma
Ellerin tutsun gecemin şafağından
Zaman alarmını vuslata kursun
Bir tebessümlük duygu daha azat olsun ruhumdan.
Unuttum seni ey canımda inleyen yangın

İşçi karedşim
Ağlayana meme değil
Kötek zamanıdır dedim bu gün
Sen bir mayısta
Benim hakkını ararken sokaklarda
Barikat kurarken caddelere

Koyverdik yularını
Atın ölümü
Arpadan oldu
Benim ölümüm
Atın taşıdığı
Arpa suyundan

Herkes arkandan okuyacak
Üç kuluhu bir elham
Ben hala düşüneceğim
Nasıl biriydi bu adam...............

Git tanık olma acılarıma
Yarın geç olabilir
Eyreti bir sevda sözcüğü takılır dudaklarıma
Miladı olur hasretin
Umutlarım boy verir bozkırlarda.
Sabırsızım tutarsızım

Ben aşk gözlü deli rüzgar
Bu şehrin iflah olmaz serserisi
Vurgunum kırmızı bi hikayenin
Geceden kalan kokusuna.
Ne çıkar unutsam kendimi
Yılgın rüzgarların nişangahında.

Baktım ayaklarıma
Yürümek içindir dedim yürüdüm
Baktım sallanan ellerime
Cebime soktum yürüdüm
Bir duman gördüm ufukta
Yaklaştıkça alevi

Benim canım acırken
Seninde canın acır
Ben ölürken
Seninde ömrün tükenir
Kuru gürültü
Boş laf

Ne ses çıkarırım
Nede seda
Ne yaza merhaba
Nede kışa elveda
Ben bir beynamaz mevsimlerin ortasında
Gel dostum