Selma Erdeviren Şiirleri - Şair Selma Er ...

1954 yılında İstanbul'da
Annem bana hamileyken
İstanbul boğazı buz tutmuş;
Koskoca boğaz buz tutar mı
Tutmuş işte,
Öyle yazıyor kitaplar.

İstanbul güller içinde,
Sen yüreğimin içinde,
Yüreğim fındık kabuğunun içinde
Çöz çözebilirsen.

İstanbul cıvıltılar içinde,

Bir büyük sırdın içimde
Kimseye açamadım.
Yirmi dört saat kanat çırptı yüreğim,
Uçamadım.
Dört duvar olup kilitledi beni aşkın,
Hiçbir yere kaçamadım.

Sana ellerimi verebilirim,
Ellerimi isteyebilirsin benden;
O eller ki bir zamanlar
İpek gibi yumuşaktılar.
Nice şiirler yazmış,nice gözyaşlarını silmiş minicik ellerim
Yılların ardında güzelliklerini yitirdiler biraz,

Kalbimin anahtarı denizde
Sorma hangisi diye
Sorma derin mi diye
İpucu isteme zamanı çoktan geçti,
Kalbimin anahtarı denizde.

Bu kaldırımlar beni hiç unutmayacak,
Her gün kaç kez ezdim onları kimbilir.
Bir gün olsun kızmadılar bana,
Yavaş bas demediler,
Hızlı geç demediler.
Üzerlerinden geçerken

Kuşlar yine geldi
Haber var kanatlarında.
Çok özledim demiş,
Siz olsanız inanır mısınız?
Bir gün değil,bir ay değil
Yıllar geçmiş,

Arkadaş var, tanıdık var,
Belki hepsi bu.
Acı veriyor çoğu kez
Ama öldürmüyor insanı yokluğu.

(1992)

Öyle yorgunum, öyle bitkin
Artık bir şey umamıyorum.
Gerçekler kılıçlardan keskin,
Gözlerimi yumamıyorum.

Gülmek isterdim başlayan güne
Pırıl pırıl bir güneş doğarken.
Tebessüm bile edemiyorum,
Ufukta yaklaşan ölüm varken.