1Temmuz 1949 Ankara doğumluyum. Evliyim. İki oğlum var. İlk orta liseyi Ankara’da bitirdim. Askerden sonra İstanbul'a yerleştim. Otuz sene İst.da yaşadıktan sonra 2000 yılında Çorum'a yerleştim. Bazı sebeplerden dolayı iki defa üniversite tahsilimi yarıda bırakmak zorunda kaldım. Ancak okumakta ki ısrarımdan vazgeçmedim. Üçüncüsünde kırk yaşında Açık Öğretim Fakültesi İŞLETME bölümü ön lisans mezunu oldum.
1971 de Emekli Sandığında memur olarak hayata atıldım. Merkez Bankası İstanbul Karaköy Şubesine veznedar olarak tayin edildim. Otur ...
Yalancı cennet idi tadı
Kendi gitmiş, kalmış adı
Yadigâr İstanbul
Kendinde, kendini kaybeden sevgili
Kara sevdalı bir deli
Paran yoksa eğer
Kimseden bekleme değer
Bir makamın, mevkiin yok mu?
Aman ha!
Sakın kendine adamım deme
Kusuruma bakmayın eşekler
Özür dilerim davarlar, sığırlar
Affedin beni inekler
Haset bir insanım ben
Size karşı haset doluyum
Yine cıvıl cıvıldı o gün Dombay ovası
Yine harıl harıl çalışıyordu tüm köylü
Elinde çapası, yabası, su kovası
Hepsi buram buram terliyordu
Masmavi gök
Ben verdim emri kendime
Sığmadı suyum bendime
Herkes kul olmuş santime (x)
Ben aleme kulum Osman 1
Bu ilmi Kâmil’den aldım
derler ki tabiatta bahar var, yaz var
ben hiç görmedim
benim dünyamda yalnız kış var, ayaz var
bu güne dek tüm yıllarım
hep aralıkla ocakta kaldı
Toprak ile kıydım ölüm nikahı
Topraktan yarattı güneşi mahı
O beni doğuran ana rahmidir
Toprak ile kıydım ölüm nikâhı
Devindi toprak var oldu zerrat
Beyler ne spermasıyım babamın
Hayır, ne yumurtasıyım anamın 1
O hücreler zaten değildi benim
Ben nasıl bana ben onlarım derim
Ne at vardı ne araba, hep kendimizden güç aldık
Eşeği dövemedik, anca semerinden öç aldık
Ne idik bir zamanlar demeğe dilimiz varmıyor
Dün, “yarını yerinden söküyorduk”; bugün, “geç kaldık”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!