Aşk için yazmaya devam edeceğim
Candan seveceğim yâri Yaradan’ı
Çalıyı dolaşmaya da lüzum görmüyorum
Ürüyecek salyalarını dökecek elbette kuduz itler
İçi kof iltifatların eşliğinde
Sahte gülücük alkışların
Sevecenliklerinde.
İt var itlik var, insan var insancık var
Asildir vefası ’’kangalın’’ yoldaştır
Değişilemez dostluklarda olduğu gibi
Ne soysuzluğa müsamaha gösterir
Ne de namert sofrasında bulunur
Görülmemiştir çul (s)ermişliği
Boyun eğmez Hızır paşalara
Huyu soyundan gelir ozanın
PİR SULATAN DERVİŞLİĞİ.
Ah… Rahmetli Babam anlatırdı da dinlerdim
Atamızın muhafız alayı eriymiş
Şanımız medarı iftiharımızdır
Oğul… İt ürüyecek kervan da yürüyecek
Sen kervana sahip çıkacaksın
Kelleyi vermeyi tereddütsüz göze alacaksın
Mertliğe leke çalınmaz!
Çalmayacaksın derdi.
Rahmetlinin de söylediği gibi
Laf salatasına sofra kurulmaz
İt de köpekliğini yapsın bırak
Kemiğin hatırını saysın bir ömür
Öküzün altına buzağı verilmez
Ulu ozan sözüdür ‘’İnsan kısım kısım yer damar damar’’
Baki kalan dünyada
Hoş bir sedası olana
Selam olsun.
E kolay değil öyle bilge babanın
Evladı olmak
Çobanlığımız da vardır on dört yıl yaşında
Dağlarını ovalarını esen rüzgârın ağıtını
Yıldırımların çakılışı bulutların kaynayışını
Sırılsıklam ıslanışı dört mevsimi yaşamak aşında
Eşine işine toprağına sancağına sevdamız
Sek içmektir andımız.
Kayıt Tarihi : 21.9.2023 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!