Şehir Şiiri - Tuncay Akdeniz

Taş toprağı altın şehir
Babayi bizden ayırdı
Yaşamı eyledi zehir
Hastayı gözden ayırdı

Temel tumaz oldu taşi
Hep kötüye gitti işi
Ayırdı kırk yıllık eşi
Anayı kızdan ayırdı

Karşı,karşı konakları
Kilitlidir kapıları
Tanımazlar komşuları
Kumaşı bezden ayırdı

Gezerler tatil günleri
Kreş bakar bebekleri
Yenilmez ki yemekleri
Kebabi közden ayırdı

Parfüm kokar sokakları
Ruj boyalı dudakları
Dedi kodu lak,lakları
Sohbeti sözden ayırdı

Tuncay der şehir burası
Karışık köyü kazası
Her kültürün var yöresi
Aşığı sazdan ayırdı