Ah sen İstanbul,aşık olduğum şehir.
Bir sabahta senin koynunda uyansam ne olur.
Hafızamda kalan güzelliğin,
Albümlerde saklanmış bir kaç resim,
Beni avutmaya yetmiyor.
Hep sana hasret gözlerim.
Siyah-Beyaz olsa da günlerim
Doğadaki tüm renkler sevgilim benim
Ben onları yerinde severim
Senin gibi
Çünkü, senin olduğun yer
Benim en güzel yerim
Sana da İyi geceler sevgilim...
Ben eminim ki bu gece çok iyi geçecek benim için.
Hatırlıyorum da, sırf bu "iyi geceler " sözünü duymak için sabahlara kadar yolunu gözlemişimdir.
Sırf bu iki kelimeyi senden duymak içindi bu bekleyişler.
Sırf bu iki kelime yüzünden di iyi geçmeyen geceler...
Zor değil di seni beklemek, gelmeyişin bile hüzün koymaz dı içime. Daha sen gelmeden, sen söylemeden, ben kendi kendime bahaneler üretirdim senin yerine. Ve her geldiğinde "geldin ya" derdim unuturdum her şeyi...
Ferman yazsanız yine sözünüz geçmez ona,
Sevmeden yaşayamazki bu gönül.
Sonsuz sevgiler peşinde aranıp dururken.
Hep yaya kalsada şikayet etmez bu gönül.
Hani nasıl inanmazsın o güzel sözlere.
İki satırlık bir mektup aldım dün sizden.
Yazdığınız cümlenin son kelimesinde kurşunlara geldim.
Ben kimseye böyle bir söz söylemedim.
Şimdi param parça oldu yüreğim.
Bana ne yaptın sen arkadaş.
Ben bir tek dil bilirim.
Öyle yetmişiki dil şairi değilim.
Sana başka dillerle anlatamam sevgimi.
Hep aynı dilde yazar,
Aynı dilde söylerim.
Sende ne kadar dil döksende bana,
İkişer kelimeden cümleler kurmuşsunuz.
Üstelik her biride başka başka yerlerde.
Karıştırdım bütün sayfaları.
Zor olmadı bak birleştirdim tüm parçaları.
Sen güneşi ağlattıktan sonra
Dilime takılan bu kelime
Senden kalan en güzel hediye
Bak dinle,bu yaz hep böyle geçti
Bebeğim bebeğim diye diye.
Baharda başlamıştı o güzel aşkımız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!