Sefa Adıgüzel Şiirleri - Şair Sefa Adıgüzel

Seninle göğüslerimizin çarpışmasına geldim
Yalnızlıklarımızın daha da artmasına geldim
Her şeyden sıyrılıp
Tek bir hal olmaya geldim

Gökteki bulut gibiydin
Geldin gölge ettin ve gittin
Yıkık bir duvar gibiydim
Sadece ismini yazıp gittin

Bir dosta

Ben bu denizlerin kaptanı değilim.
Kara da bekleyen bir âmâyım.
Denizi avucum gibi de bilmem.
Sadece gördüğüm kadardır.
Sizin kadar engin değilim.
Görüneni ve görünmeyeni

O'na yaklaştıkça
Dünyadan uzaklaşır
Aydınlığa ulaşınca
Karnlık yok olur

01.04.23

İnsan temas ettiği şeye güvenmek ister
Yerler kaygan
Dostlar yalandı
Sevgiliyse hepten ziyandı

05.02.23

Toprak taş olmuş
İnsan hiç olmuş
Gönül darmaduman
Kıblesi nefsi olmuş

Damlarsan göl
Akarsan okyanus olursun

17.04.23

İçimde bir ordu var
Lakin emredemiyordum
Gökte güneş vardı
Karanlıkta kayboluyordum

22.08.23

Bir umutla beklersin
Sabredersin
Israr edersin
Sonunda vardır bir hayır dersin
Ve gidersin

Çıktım fildişi kuleme
İsmail'i izlemeye
Ne yapar durur diye
Kendimi görmeye

İnsan ölmeden önce ölmeli