Sedat Önler Şiirleri - Şair Sedat Önler

Küçük bir kalbe sığdırdım seni,
Sense hep koca mekanlar aradın.
Kendinle beraber götür o aşağılık gölgeni.
Sen tozlu yollara, köhne sokaklara layıksın.

Inim inim inleyeceksin de hiç kimse bakmayacak.

Akşam üstü caddeler tıklım tıklım. Herkeste bir eve gitme telaşı, ben.... Bende nereye gideceÄŸim düşüncesi. Saatler ilerledikçe boşalan sokaklar. Sessizleşip tenhalaşmaya yüz tutuyor. Ben... Bende yalnızlık endişesi. Dar sokakların birinde, çöp tenekesinde balık arayan bir kedi. Miskin miskin sokakları voltalayan köpeklerden habersiz, boÄŸaz derdinde... Ben... Bende korku abidesi. Sonra düşünüyorum da birgün, gazetelerin ilk sayfasında bir ölüm haberi... "ölü bulunan gencin isminin sedat..." yazısıyla. Ölmüşüm ama yine soruyorum, ben... Öldüm de nedir gerekçesi..

Şahin bakışlı gözlerinde umut,
parmakların tetikte.
Ve namluda tütüyor barut,
özgürlük ellerinde.

Ay doğuyor engin dağlara, filizleniyor gurur.

'Kalp kalbe karşıdır' derler inanma.
Bilmezsin alemi, her söze kanma.
Değer bilmezi unut, boşuna anma.
Dostum diyenler hep, yalan söylerler.

Ekmeğine sahip çık, yedirme ele.

Seni koruyup kollayacağıma yemin ederdim.
Asıl tehlike yaratan bir yaratığım.
Ölüm olsa gene seni, bırakmam derdim.
En aşağılık insandan bile, daha aşağılığım.

Dilerdim de hatasız bir hayat senle.

Nerden başlaman gerektiğini bilemedigin,
Şiiri yazmak bazen...
Kimi zaman bir serüven.
Kimi zamansa aniden...
Satırların mısralara, mısraların bütüne,
Hitap ettiği bir şiirde...

Bugün dışarı çıktım, başka bir hava vardı. Yerle gök birdi sanki, Halbuki bir ay önce kar yağdı. Bugün başka bir dünya vardı. Bugün dışarı çıktım, başka bir dünya vardı. Ölüm yakınlaşmışti sanki, Garip bir ürperti içimi sardı. Bugün başka bir ben vardı. Bugün dışarı çıktım, başka bir ben vardı. Kaybolmuştum sanki, Gündüz bile üstüme karardı. Bugün başka bir hayat vardı. Bugün dışarı çıktım, başka bir hayat vardı. Mazide kalmışım sanki, Yüreğim solmuş güle nazaran, Bugün başka bir yalan vardı. Bugün dışarı çıktım, başka bir yalan vardı. Ibrettim aleme sanki, Kendi halimi gördüm, içim yandı. Bugün başka bir SEDAT vardı... Yarın dışarı çıkacağım, başka yalan olmasın. Hayat aynı, dünya aynı dünya, Mutlu olalım, kederimiz olmasın. Yarın başka, birşey olmasın...

Başım eğik, yas ilan ettim kendime. Kalkacak kalbimin naaşı, ağlayacak biri dahi yok. Umut vaat ederken tanrı, beni gunahlarimla sınayacak. Ve diyecek ki herşey adildi, Ağlamaklı gözlerimden süzülecek bir bir yaşlar. Islatacak yanaklarımı, inecek dudaklarımdan saracak ruhumu. Kan kokusunu andıracak, parçalarcasına yüzümü. Ve tanrı sınayacak beni, şimdi tattın ölümü.

Eksik birşey var biliyorum... Mısraları birbirinden kopuk hale getiren. Çelişki var gibi; aşk güzeldir? Güzellik aşk değildir derken... Düzeltmem gereken ne? Ahh! Cümleleri ters çevir, aşağıdan yukarıya oku... Ya da yan yatır.... Kahretsin, bulamıyorum ne ola ki, Bu BOŞ SATIR....

Boşuna mı sen kokuyor hava,
Ve yeşil örtüye bürünüyor doğa,
Mis kokuyor toprak, hafif esiyor rüzgar.
Sıcak dost güneş, şefkatle dokunuyor bana...