Her taraf harami, binbir çeşit bozguncu.
Düzenbazlık dizboyu, kimi ise vurguncu.
Bazıları yönetmen, çoğu ise oyuncu.
Ne olacak bu düzen, nereye gidişimiz.
Modernleşme çabası, hepsi taklit ürünü.
Akıl küpü sanırlar, kendileri kusursuz.
Mantık yürüttük derler, işleriyse şuursuz.
Bir eleştir de bak tepkiye, dakika da huzursuz.
Uçarlar da bilmezler, şu kusursuz erkekler.
Odunluk genlerinde, neden kabul edilmez.
Düşlerimde arzuladığım kadınım.
Ay gibi beyaz teninle buluşur tenim.
Gözlerinde, uçsuz bucaksız boşluklara kapılır gözlerim.
Sen koca bi ummansın, bense yalnızca seninim.
Dürtülerime esir olmak gibiydi senle gece.
Görmek de gözlerim seni, sevmekte yüreğim.
Ben çölü olmayan mecnun, ferhat gibi deliyim.
Biraz üzgün az da bezgin gene de mağrur.
Seni ölümüne seven, zavallı serserinin biriyim...
Kaç...
Durmadan, ardına bakayım deme.
Ensende hissettiğin nefesim, vicdanın senin.
Senden bir parça koparacığını düşünerek, kos.
Saklan yıkıntıların arasına,
Gözlerinde ki korkuyu gizle.
tanrı zeus, gökten yağmur yağdırıyordu.
Ve hırçın dalgalarda boğuluyordu koca gemi.
Areatus güvertede, gözlerini sancak tarafına dikmiş,
bekliyordu kopacak kıyameti.
Posedion okyanusu ters düz ederken,
Karıncalar...
Çok tuhaf yaratıklar.
Durmadan o yana bu yana koşturuyorlar.
Insanlar gibi; eve yiyecek götürme telaşındalar...
Ama onlar bunu, yalnızca yazın yapıyorlar.
Bir dilim ekmeğin, bir yudum suyun.
Olur mu hiç lafı, kör olsun huyun.
Arşınla tartılır, kısacık boyun.
Deme olmaz diye, oluru vardır.
Payidar kalırsa, iki çift sözün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!