Daha gelmeden gidişine ağlıyorum ben
Beni sevmeden sevmiştim seni zaten
Tutunmak istediğim dalımdın sen
Ama izin vermedin tutunmama
İki damla gözyaşım var gözlerimde
Şimdi bir de o şehri yazmak var dimi?
Neyse boşver
iyisi mi ben yine seni anlatayım
tanıdığım kadarıyla olmuş yanlarını…
yarım kalan öykümüzün eksik satırlarını
Gündüzleri beklemek kadar kötü birşey varsa
O da sensiz geçecek bir günün ardından
Gece olacağını bilmektir
Ama benim aşkım
Bunu bildiğim halde
Senin gelme ihtimalin için
Baktığımda gözlerini gördüğüm yeşil yapraklar yok artık
Zaten sende yoksun
Ne zaman geleceği belli olmayan
Baharlara saklamışsın kendini
Bir gün gelirsin diye beklemekten yorulmayacağım
Sözü verdiğimi hatırlıyorum
Ben seni unuturum
Ölmek kadar basit
Ölürüm çünkü her gece
Son vermişim nasılsa yaşamaya
Bu gece de son veririm
Nefes almaya
Rüyalarda rastladığım iki yüzden biriydin
Diğeri aynadaki bana ait sensiz yüz
Benim üç beş saat demeden beklediğim
Yollar değildi senin geçtiğin
Köşebaşlarında izlerim var
Kocaman yüreklinin gözyaşlarına şahit
Hani hep gidişini anlatıyorum ya
oysa gelişin var anlatılmaya değer
süresiz baharların gelmesine
bir ağacın çiçek vermesine
bir gülün açmasına benzer...
Senin adın bir bilinmezdi
Sorardım hep geceleri yıldızlara
Onlarda birbirlerine sorarlardı
Ama senin adın bir bilinmezdi
Bir serap gibiydin
Bilemedin hangi ay ışığı kirpiklerine
hangi yıldız gözlerine değdi benimle
yüzünün gülen kısımları kimin düşlerinde
sormadın yine kim rahatsız etti seni hayalleriyle
hal hatır soranda binbir pişmanlıktın sen
Kolay kolay gözlerim dolmazdı benim
Aşkla tanışmadığım küçüklük yıllarında
Ama büyüdüğümü gözyaşlarıma baktıkça anladım
Aslında aşk zannedermişim gözyaşlarının sebebini
Çok fazla sürmeden aşk acısını tanıdım
Hiç uzatmadan sen diyeceğim ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!