Bir gece yarısı ansızın ararsın beni diye
Yada güneşin doğuşunu bir gün beraber izleriz diye
Belki de gün batımında yanağın omzumda
Kim bilir en umutsuz anımda gözlerine yakalanırım diye
Sadece sana yazıyorum
Odamdaydın yine bütün gün
Önce güneş oldun doğdun günüme
Sonra hafif bir rüzgar
Girdin penceremden içeriye
Akşama kadar düşüncem oldun
Dışarıya çıksam senle beraber
En büyük aşklar hep karşılıksızdır
Bize öğretmediler bunu
Öğretseler bu kadar büyük severmiydik
Ne kadar özlersen özle gurbette
Yolun sonunda gördüğün tek şey hayaldir
Bu kadar büyük sevmesek
Biz
Farklıyız
Sen ben değilsin mesela
Ben sen olamadığım gibi
Sevdamız sevda değil
Farklı birşey
Avuçlarım bu gece daha bir kaygan
Ve sen sanki daha çok kayıp gidiyorsun ellerimden
Nefret ediyor can bedenden beden candan
Böyle ıssız bir gecede ayrılmak istiyorlar birbirlerinden
Mutluluk denen şey sigara dumanı gibi
Uzat o hırçın ellerini
Tut bakalım tutabilecek misin
Yada sadece bak gözlerinle
Hadi bakalım görebilecek misin
Senede bir kez belki
Yalnızlığın kayganlığı vardı tenimde
Uçsuz bucaksız bir
Okyanus endişesiydi yarınlar
Ne yana baksam
Zannettiklerimdi hayallerimi yıkan
Annem olurdu herhangi bir yüz
Eskisi kadar kolay değil
Hayal kurmak bile hayal oldu
Korkar olduk düşlemekten
Ya düşlerimizde de ağlarsak
Ya bir fırtınaya tutulurda
Yalancı bir limana sığınırsak
Bir veda türküsünün
Söylenen son nakaratı gibiydi
Gözlerin
Pencere önünde yollara bakardım
Şimdi yollar bitti
Oysa hala yollara bakar gibiydi
Dokunduğumu sen yapıyorum
Yürürken boş caddelerinde
Herkes sen gibi
Arka sokaklarından
Kaçıyor İstanbul'un
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!