Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Gün günden kötü geliyor,
Taşınmaz yük taşıyoruz,
Hayat hep bizi eliyor,
Düşe kalka yaşıyoruz.

İşlenecek suç kalmadı,

GEÇ BUNLARI.

Hayırsızdı diyormuşsun,
Hepsi yalan geç bunları,
Vefasızdı diyormuşsun,
Hak etmedim hiç bunları,

Uyku mu yutuyor sensiz gözümü
Gittiğin o gündür acılardayım
Dört duvara çizdim hilal yüzünü
Bakıp avunduğum gecelerdeyim

Bir cevap vermedin mektuplarıma

Çelik gibi bükülmeyen,
Yemeğimde kaşık babam,
Kale gibi yıkılmayan,
Önümüz de ışık Babam.

Güvendiğim dağımdır o,

Duydum ki ayrılık çıkmış falında
Kolay mı bir anı sensiz yaşamak
İnan kamp kurarım evin yolunda
Ne olur şakayı tadında bırak

Bilirsin ayrılık beni bitirir

SEN

Kalem olmuş kirpiklerin,
Yar sineme çok batıyor.
Yokluğunda duran kalbim,
Varlığında bak atıyor.

Serdar Aydın.yy

Efe oğlun zeynep kızın,
Dostluğu bir ilke saydın,
Dilerim hep gülsün yüzün
Teyze oğlum serdar aydın.

Her sevdanın sonunda yüreğim buz tutsada,
Sıcacık bir bakışla çözülecek gibiyim,
Güneşin her doğuşu yeni bir umutsada,
Bir aşk daha bitiyor üzülecek gibiyim.

Papatyalar topladım fallara bel bağlayıp,

VATAN ŞEHİTLERİMİZE


Büyük bir acıyla yandım bu sabah,
Yine karakola pusu kurmuşlar,
Hepsini rahmetle andım bu sabah,

Aşığın gözü kör kulağı sağır,
Güler gibi bakan gözün yalanmış.
Yetişir elinden çektiğim kahır,
Seviyorum diyen sözün yalanmış.

Mecnun ol çöllerden gel dedin bana,