Sedat Kocabey Şiirleri - Şair Sedat Kocabey

Uyumak istesemde uyku girmez gözüme,
Sensizliğe alışmak ölümle eş anlammış,
Yalvardım gitme diye bakmadın hiç yüzüme,
Sensizliğe alışmak ölümle eş anlammış.

Ne bir adres bıraktın nede ardında bir iz,

Sanki bile bile girdim kapana,
Dalgın bir anımda tavladın beni,
Yerden bir taş alıp koydun sapana,
Ben avdım sen avcı avladın beni.

Günlerdir peşimde gezdin demek ki,

Bu seninle dertleştiğim kaçıncı gün.Kaçıncı gün gözyaşlarımı sellere döndürdüğüm Senden başka hiç kimse anlamıyor,hiç kimse dinlemiyor,senin dinlediğin gibi sessiz. Beni terk edişinin kaçıncı günü,kaçıncı yılı bilmiyorum ama,bugün senin doğum günün.. Kaç doğum gününü sensiz kutladım.Hatırlar mısın? Seninle evlendiğimiz o ilk yılları; Nasılda sevmiştik birbirimizi,ne çok ortak yönümüz vardı.Ne çok şeyi paylaşmıştık seninle. Şimdi beni anılarımla bir başına bıraktın.Sensiz hayatın hiç tadı yok.Nefes almak bile angarya geliyor.Hele seninle paylaştığımız eve girmek bile içimden gelmiyor biliyor musun.Hiç unutmam yatak odasının penceresinden güneşin batışını saatlerce, hiç kıpırdamadan seyrettiğini.Artık o pencereyi açmıyorum. Çünkü her güneşin batışı seni bir kez daha alıyor benden.Öyle,öyle zorki sensizliğe alışmak Üç gün önce şimşekler çaktı gökyüzünde,sen çok korkardın,her çakışında şimşeğin,biraz daha sıkı sarılırdın bana.Sabaha dek gözümüzü kırpmazdık seninle.Bilemezsin ne kadar zor sabahı sensiz geçirmek,hele birde sarılan yoksa sıkıca.Dedim ya bugün senin doğum günün.Sana bir buket gülden başka bir şey alamadım. Gülleri çok severdin sen,hele kırmızıya bayılırdın.Hani sana aldığım o ilk kırmızı gül vardıya.Çekmeceleri karıştırırken bir defterin arasında buldum.Birde küçük not vardı.Hayatımda aldığım en güzel hediye.Demek beni bu kadar çok seviyordun ha.Şunu çok iyi biliyorum ki,sen her zaman yanımdasın Hani bazen muzurluklar yapardım ya. Sende bana kızardın.Keşke yine yanımda olsanda kızsan bana.Seninle şakacıktan tartışsak. Biliyor musun? Ben çok değiştim.Artık yatarken çoraplarımı çıkartıyor,ayaklarımı yıkamadan yatmıyorum.Diş macunumu en alt kısmından sıkıyor,senin her zaman tembihlediğin gibi,günde üç defa fırçalıyorum dişlerimi.Sabahları hep kızardın bana çok yediğim için.artık iki dilim ekmek yiyiyorum.Birde hiç sevmememe rağmen bir fincan ılık süt içiyorum.Biliyor musun? Tam 15 kilo verdim.Beni yolda görsen tanıyamazsın.Keşke görebilsen keşke… Dedim ya ben çok değiştim.Her sabah kendiminkilerle birlikte senin ayakkabılarınıda boyuyorum.Hiç giyemeyeceğini bildiğim halde.Ütü yapmasını bile öğrendim biliyor musun? Ama nereden bileceksin ki. Hala beceremediğim bir kıravat bağlaması.Onuda öğrenmek istemiyorum.Senin bağladığın üç kravatımı çözmeden yıkayıp takıyorum.Ama varya,tüm çabama rağmen,hiç bir şeyi senin gibi yapamıyorum. Öyle güzel yakışıyordu ki eline iş yapmak.Seni seyretmek büyük keyif veriyordu bana.Şimdi herşeyimi kendim yapmak çok zor geliyor.Yarı eksik yarı tamam.Geçenlerde berbere gittim.Koltuğa oturdum,aklıma senin o,her zaman saçlarını kısacık kestir,sana çok yakışıyor dediğin geldi.Kısacık kestirdim saçlarımı,hiç yakışmasada, sen öyle istemiştin ya. Artık herşeyimi senin istediğin gibi yapıyorum.Sana söylemiştim ben çok değiştim.Keşke sen yanımdayken yapabilseydim bunları.Sen yanımda iken değişebilseydim.Biliyorum hiç anlamı yok ama…
Bu sabah ne oldu biliyor musun? Hayatımda bugüne kadar,senin yokluğunu,hiç bu kadar derinden yaşamamıştım.Hiç bu kadar korkutmamıştı sensizlik.Seni bir kez değil,bin kez kaybettiğimi anladım.Bir mektup çıktı pota kutusundan.On beş gün önce yazılmış. Ayşe adında bir arkadaşından geliyor.Çoktandır haber alamamış senden,evlendiğimizi duymuş.Sonsuz sevgilerini ve özlemlerini göndermiş satırlarındaYakında görüşelim demiş,birde adresini eklemiş,cevap bekliyormuş senden. Banada selam yollamış,hey enişte arkadaşıma iyi bak.Onu hiç üzme o üzülmeye gelmez.hemen gözleri dolar. Ağlattığını duyarsam,geldiğinde yakana yapışırım haa.diye eklemiş satırlarında.Adresini,ikimizinde çok yakından tanıdığı bir arkadaşından almış.(Adresi veren kişi,senin öldüğünü söyleyememiş ona) .Birde bebek varmı diye sormuş. Hani sen ilk bebeğinin saçları kıvır kıvır,kendin gibi sarışın bir kızın olsun istersin.Oldumu diye merak etmiş. Yazacağın cevapta her şeyi tek tek anlatmanı istemiş.
Bana bunu hiç söylememiştin.Oysa sen hep demek sırf ben istiyorum diye ilk çocuğumuz erkek olsun diye dua ederdin.Ben istiyorum diye hep.heveslerini isteklerini arka planda tuttun.Öyle yıkıldım ki,ne diyeceğim ben arkadaşına,nasıl anlatacağım senin apansız ayrılışını,bir kızımızın bile olmadığnı nasıl söyleyecağim.Öyle zor durumda bıraktınki beni.Sana ne kadar kızdığımı bir bilsen,bir anlayabilsen halimi.Neyse vakit hayli geç oldu.Güneşin batışını görmeden evde olmalıyım.Seni gün batımında yalnız bırakıyorumYakında yine geleceğim.Belki o arkadaşınıda getiririm.Hep beraber uzun uzun dertleşiriz. Tamam biliyorum,vedalaşmayı sevmiyorsun.Sana veda etmiyorum.Buraya geldiğim gibi,gözümde yaşlarla gidiyorum....

İçimde bir garip duygularım var,
Ne sen sor ne de ben anlatayım dermişim.
Aklımda en mahrem düşünceler var,
Bu yüzden vuslatını yatağıma sermişim.

Her şey sizin eseriniz,
Durun durun acımayın,
Elinizde keseriniz,
Vurun, vurun acımayın.

Para katın paranıza,

Hasretinden yandı gönül yastayım,
Ne olacak söyle halim neyleyim,
Her gün böyle yorgan döşek hastayım,
Gitti gayrı gelmez zalim neyleyim.

Ağustosta kar yağıyor başıma,

Sevda fırtınası gönlümde esti,
Hasret yağmurunda sırılsıklamım,
O yar merhabayı selamı kesti,
Hasret yağmurunda sırılsıklamım.

Şimşekler çakıyor sanki gözünde,

Sen umudumda açan çiçeğim,
Beni hayata bağlayan gerçeğimsin.
Hasretin kör karanlık dipsiz bir kuyu,
Uykusuz gözlerimde nöbetler geceler boyu.

BETÜL İLE NECMİ YE.


Ben Necmi Betül de eşim,
Sevgisiyle döndü başım,
Bir çatıda tatlı aşım,

Ellerimiz kırılaydı,
Dizlerimi dövüyorum,
Darılanlar darılaydı,
Aç kaldıkça sövüyorum.

Perişanız çoluk çocuk,