Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

KIVILCIMLAR KALDI BENDE

Şehrin bütün ışıkları, yansıması gözlerinde
Terk etmedi sevdan beni, gölge gibi hep peşimde
Ne kaybettim ben dengemi, ne karşında durabildim
Cumhuriyet kırmızısı, kıvılcımlar kaldı bende…

KIVRAK KIVRAK

Geçip gittin yanımdan
Bir selam alamadım
Koşup geldim ardından
Gölgeni yakaladım...

KOD ADIM AŞK

İstisnasın sen bende, kuralı bozuyorum
Ecelimi kalbimde, aşk diye taşıyorum
Gündemimde ilave, aldığım tedbirler var
İnfazımı yakarak, kendimden kaçıyorum…

KOLAY DEĞİL

Uzaklaştıkça benden, her şey biter mi sandın?
İki elim yakanda, aşktan kurtulamazsın
Aklına geldiğinde, şarkımızı dinlersin
Gezdiğimiz yerlerde, beni unutamazsın…

KOLAY SAYILMAM

Geçmişi ne kurcalarsın, sen hala orda mısın?
Mevsimsiz solan gülün, yasını ne tutarsın?
Son kullanma tarihi, geçti bu sevdamızın
Bu aşkı sen mahvettin, bilmem farkında mısın?

KOMŞU KIZI

Davul gibi göğüsleri, yaslanmıştı balkonuna
Bana sorsan yakışırdı, çilekli ruj dudağına
Gerim gerim gerinirdi, gözler baygın gececiydi
Gülücükler saçıyordu, bakıp bakıp etrafına…

SAHNE 1: İÇ MEKÂN - EVİN SALONU - GECE VAKTİ
HUYSUZ MELAHAT – ABİDİN - SAFİYE
Huysuz Melahat Lise sınıf öğretmeninin verdiği pusula kâğıt parçasını, akşam yemeğinde babası Abidin’e uzatır:

Abidin kâğıdı eline alır ve kaşlarını kaldırarak okur ve dudaklarını büzüştürür:

KONUM AT GELEYİM

Gel artık be güzelim, çıldırmak üzereyim
Sistemlerim karıştı, çözümsüz bir haldeyim
İnternetim azaldı, arızalı tuşlarım
Şizofrenik duygular, çöktü sinir sistemim...

KÖŞE KAPMACA

Güneş de papatya, gibi açıyor
İçimde kıvılcım, bağrım yanıyor
Beyazı aydınlık, sarısı umut
Karanlık dünyama, ışık saçıyor…

KÖTÜ BİR ALIŞKANLIK

Sen yoksun yüreğimde, sessiz bir talan başlar
Gözlerimden eksilmez, sulusepken yağmurlar
Sığındığım akşamlar, her köşede anılar
Yine geldi Haziran, yine sensiz ilkbahar…