Senle uyanmayı beklerken,sensiz uyandım
Bugün senin günündür, gün senin Anam
Sensiz bunca yıl oldu,. Nasıl dayandım
Yokluğun çekilmiyor, zor gelir Annam
Varlığın gündüzümdü, yokluğun gece
Mor sümbüller, neden boyun büküyor
Gözler pınar olmuş, oluk oluk akıyor
Her seherde, şafak bir hoş söküyor
Ne güzeldir, Aanadolu yaylası
Kendini Aslan sanıyor, meydanı boş bulunca
Ha bire konuşuyor, dil kemiksiz olunca
Bir anda feryad eder, kendine dokununca
Başkasını tanımaz, bizin köyün EŞEĞİ
Ona herşey mübahtır, biz yapınca hep ayıp
Çöplerden bulduklarımla doyarım
Bi mekân takımıyım ben
Köprü altı, kuytulardır efkârım
Bi mekân takımıyım ben
CAN ÇIKMADAN
Bak Allahın nimetine
Gün geçmeden, can çıkmadan
Uyma şeytan illetine
Gün geçmeden, can çıkmadan
Ahireti olmaz, Zulüm edene
Zaman geçiyor, ağlama gönül
Ağlamak kar etmez, cansız bedene
Hasret burnumda tütüyor gönül
Akşam gönlüme bir hüzün çöker
Dünya baki değil, asla sevinme
Zikirlerin eda eyle, Aklınla övünme
Ne malına, ne mülküne güvenme
Dünya bize mekan olmaz kardaşım
Duymadınmı erenlerin, ününü
Yine efkarlıyım, bak bu gece
Bana teseli verir, KADINIM
Sensiz hayat, sanki bana bilmece
Beş Çocuğumun anasıdır, KADINIM
Sensiz gecen gecem, kap kara
İstemem seni, çekil git yolumdan
Verdiğim sevdaya, yazıklar olsun
Bilmem ne istersin,garip canımdan
Döktüğüm yaşlara, yazıklar olsun
Bu yüreğim sensiz, atarmı sandın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!