Şebap Teker Şiirleri - Şair Şebap Teker

Kimi terk eylemiş, bahçe bağları
Kimi mesken tutmuş, koca dağları
Kimi derten çalar, Gayri sazları
Adaletin bumu, söyle be dünya
Derinden yanıyor, çiğerim dünya

Bir gün ansızın, çağırıldım, makam sahiplerince
Bende bir varıyım dedim
Hele bakayım ne derler gibisinden
Gittiğimde, ensesi kalın, Gılağı sarkık bir zat çıktı karşıma
Ve bana dönerek
- Bak kardeşim yeter artık yeterince okumuşsun,

Şimşekler vurmuştu erciyese
Eteğinde sen vardın
Bir şey yoktu gerçi aramızda
Acep nedendirki uyandım

Halime dokunma, çek git yanımdan
Sevmani istemem, hal senin olsun
Ben bezmişim zaten, naçar canımdan
Dokunman istemem, his senin olsun

Bi tena xwe, riya qerex da ez
Bêçara min ra, pê nakevê hîv û istêran
Wek mina Gor bûme tipûtarîyê da
Ne gazina te, ne zi şepêla lake li qerax tikevê û tê şikandin
Ne zi Dilovanîya evînan ma, tenêtîy min xirab bike
Ez nikarim gazîna xwe ji kesêra kal bikim

Bir yaşam boyu, dostlak ararken
Dotluğu bilmez dostlara küstüm
Gelip geçenden dostu sorarken
Dostluğa zarar, verene küstüm

Hastalıktan ümitsiz, bişare düşmüş

Sen hulk eyledin, naçar canımı
Af dilemeye, kapına geldim
Sen bilirsin, her bir halimi
Medet bulmaya, kapına geldim

Dostum koyma, beni dara
Bağrımda, eşme yara
Düştüm bak, ahu zara
Taş eyledin, dost beni

Sana sunmuşum, özümü

Dürüstlük benim, tek servetim
Ben dost gönlüne hasretim
Bilmem bumu ki kısmetim
Ancak yaradan, anlar halimi

Sende özlemim var, bende bir hasret
Gel dostum, biraz kendinden bahset
Açılsın ak yüreğin, bitsin bu hasret
Sonu gelmez Meşhuldeyiz

Muhtaçtır bir birine, yolcuyla hancı