Şebap Teker Şiirleri - Şair Şebap Teker

Yaşamin sırına usta eyle, yar beni
Bir gülün goncasına, Zar eyle can bizi

Ömrümüze zaman, biçilmez bizim
Bu zamana Saat eyle, can bizi

Hak yoluna dön, doğru at ayağın
Yetiş ömür geçiyor, sen hakka sığın
Bitiyor gençlik, geçiyor çağın
Söz dinle oğul, yazıktır size

Kötülük kaplar olmuş, dört bir yanı

Hüzünlü durgun bir karanlık
Gürleyen kalpler, huzurlu
Cenk misali, karışmış bir ortam
Ama; gönüller huzurlu

Neyledim dostum, kötü olacak
Dost bildiklerim, Düşman olacak
Hangi yerler bana, mesken olacak
Ömrüme biçtiğin, bu kefen niye

İsyanım gelir derinden derine

Bir yanda zulüm, bir yanda işkence
Fikir yasaklanmış, suç sayılmış düşünce
Kıymetin anlarlar, ancak sen ölünce
Giden geri gelmez inan arkadaş

İçimiz kan ağlar, dıştan hoş göründük

Bir bakiş bir bakışa
Neler neler anlmatır
Bir aşık bir aşığa
Çok can, aşık usatır

Sormuşlar bir deliye

Yola çıktım hüzünlü Lice ye
Ağır ağır, daha iyi görüyüm diye
Sevgiyle atım adımlarımı, Lice ye
Her gerçeği görüyüm diye

Yıkılmış yakılmış her yer, gördüğümde içim ürperdi

Bitmiyor hasret, bitmiyor gurbet
Tükeniyor içimde, bitmeyen gurbet
Sana dönheceğim, birazcık sabret
Bekle yetmiş üç gün kaldı sevgilim

Bitecek bu hasret, sana kavuşacağım

İnsan doğar, sonra ölür
Özüne bak, iyi düşün
Tüm tabiat, doğar ölür
Özüne bak, iyi düşün

Yaratılan, ölümlüdür

El le tutuşup, dolaşamadık
Göz göze geldik, konuşamadık
Aşk ile dolduk, anlaşamadık
Üzülme gülüm, kader utansın

Hayat bir masalmış meğer, bilemedim