Bir kedim bile yok
Kalbim boş dört duvar
Dipsiz kör kuyulardayım
Sanmam ki sesimi duyanım var
Ses versen ne olurdu sözlerime
Tenine değsem erisen
Bir kadahle içsem seni
Durma uzak gel beri sen
Fethedip de geçsem seni.
Senei saran çıkmaz dinden
Böyle bensiz nereye
Ya dağa ya dereye
Belki çıkmam seneye
İnsaf eyle gel artık.
Kabuk değil özüme
Gündüzün günü karardı
Geceye sabır gerek
Her gece ölüyoruz
Bizlere kabir gerek
Tülleri kalktı gecenin
Düşümde gördüm dün seni
Neden öyle durgundunuz
Aradım gözlerinizi
sanki bana dargındınız
Çekildimde bir kuytuya
İçimden kopupda gelen bu sesi
Duydunuzmu duyabilirmisiniz?
Kırılan kalbimi yerli yerine
Koydunuzmu koyabilirmisiniz?
Bir şey isterim sanıpda kaşları çatık
Tekneden tekneye bitmez bir oyun
Ebru bir hayaldir görün ve duyun
Hayaller serptim suyun yüzüne
Renkleri suya ekiyor ebru
Anlatmak ne mümkün elin sözünde
Duydugun doğru
Artık sevmeyi sevmiyorum
Her dediğine eyvallah derdim
Şimdi baş eğmiyorum
Başımda kavak yelleri esmiyor artık
Senin o gül yanakların
Beni güllerden ayırdı
Kiraz kiraz dudakların
Beni yollardan ayırdı.
Gel güzelim sen insaf et
Ben ki yanlız bu dağlarda varım
Aradığımda kendimi hemen bulurum
Sinirim yumuşar esen rüzgarda
Sevgi ile şefkat ile dolurum
Dağlarla başım göklere değer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!