Şu çarkına tükürd...
Evet evet, şu çarkına tükürdüğüm dünyanın
en kötü özelliği ne biliyor musun?
Kalbi güzel insanların
ya çok uzaklarda olması
Bu küsuratlar;
kaçıncı özlemin?
Kaçıncı günün ertesi?
Kaçıncı gecenin sabahı?
Kaçıncı senenin ilkbaharı?
Kaçıncı mektubun ilk satırı?
Kurşun-i bir kelimeyle
kalbinden vurabilirim seni.
Yumuşacık bir cümleyle saçlarını tarar,
sıcacık bir şiir ile ellerini tutabilirim.
İçimin içindesin.
Gönlümün ortasında,
zihnimin merkezinde.
Kalbimin en ücra köşesinde,
bedenime hapsolmuş ruhumun
Bir zamanlar bizler, kalbimizin sesini dinler,
gölgemizi arkamızdan sürükler, delice yaşar, giderdik.
Zaman değişti, umut tükendi, gözlere yaş sindi,.
Biçare ruhumuzla gölgemizin peşinden gider olduk.
Kalem, kelamın ötesine geçemiyor, yazamıyor, anlatamıyor, tercüme olamıyor. Bin kalem bir kelam etmiyor.
Gecenin sağanağında
armağan ettiğin yıldızımız
karabulutların ardına düşmüş.
Sabah olduğu zaman,
gözlerimi alamam bulutsuz gökten.
Bu şehir bir dünya;
sen bir ucunda,
ben bir ucunda.
Dün dolaştım bu dünyayı,
havanın ilk karardığı vakitte.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!