Sarnıç Gözlerin Şiiri - Müslüm Bayram

Yağlı kurşunlara gelmişçesine
Ağır dan da ağır yaralısın sen
Bal petek arıya gülmüşçesine
Tufanlı sevdaya karalısın sen

Doğdun gölgesinde ay ışığının
Sevinç gözyaşları ile yıkandın
Köz düşmüştü öze gül aşığının
Tuzlayıp hasreti külüm yakandın

Göklere dem akıp şahı servinin
Hoş esintileri günlük yelisin
Sarnıç gözlerinin ahı merminin
Kalbime saplanmış coşkun selisin

Kıvrımlı yokuşlar dert engereğe
Kamaştırır dansı gözden ileri
Susar kaldırımlar rüzgâr yüreğe
Küllenmiş ocaklar közden ileri

Kıskanç engereğim soylu salınış
Taştan caddelerin alev aldırır
Sarnıç gözlerine mahpus kalınış
Gurbet diyarların sıla yeldirir

Gerekmez hiç kimse yıldız gece ay
Sarnıç gözlerine sürgün kalayım
İdam mahkûmunun son arzusu say
Son kavşak urgansa cennet balayım.