Saniye Sarsılmaz Şiirleri - Şair Saniye ...

Bir İlâhi hikmettir, daha yüzün görmeden
Can canın içindeyken, ateş düşer yüreğe.
Volkanlaşan sevgiden, pay alır yavru beden
Nasıl sever anneyi gör, bakıp da bebeğe.

Harcamıştım tümünü, buysa sevgi sermayem

Her sabah uyandığımda
İlk sen gelirsin aklıma.
İnerim sonra yatağımdan
Başlar günün akışı..
Beni yokluğuna
Seni toprağına

Ezelden sevdalı, yağmura toprak
Onunla can bulur dal, çiçek, yaprak.
Ürün bekler çiftçi, tarlası çorak
Yeşermez sevdalar, umutlar kurak.

Aklı yok betonun, neylesin suyu

Güllerimiz açtı gonca gonca
Çelik misali güçlü dallarda.
Hain yürekli, hoyrat eller,
Yolup, saçtı toprağa.
Düştü vatan sinesine
Taptaze genç bedenler.

Muhasebe yaparız, her 10 Kasım gelince,
Ne kadar yol almışız, Ata’mızın izinde.
İzlenecek yön belli, mecal yok yürümeye,
Kimi sektör ileri, kimi basar geriye.

Yepyeni Cumhuriyet, açmıştı neler neler.

Neden severim seni, bilir misin papatya,
Niçin tutkunum ben bu sarı beyaz rüyaya?
Ne zamandan beridir bu sevgi bilmem ama,
Sen açacaksın diye severim baharı da.

Sen bir başka güzelsin, ben bir başka sevdalı

Neşeyle muhabbeti şimdilerde unuttuk.
Yine de açık kapım, döner diye mutluluk.

El sallar uzaklardan sevinçlerim hep bana
Daimdir dostluğumuz, gelmesek de yan yana.

Ahmet Muhip Dıranas, çok severim seni,
Hep şiirlerin güzel, biri yakar beni.
Ortak bir sevdamız var, yer almış kaderde;
Şairlik değil elbet, öyle şans nerede?
Yine de ilham geldi, marifet isimde.
Haddim değil şiirde, ustayla yarışmam,

Ne istedim kim bilir,
Şimdi unuttum.
Canı yandı besbelli,
Bir şamar aşk etti
Yandı yüzüm,
Şimşek çaktı gözüm.

Cevher-i insan işler, öğretmenim elinde
Değer verir madene, emeği her telinde
Yıkayıp arındırır, faziletin selinde
Bilgiler nakış nakış, desendir eserinde.

Köprü kurar sevgiden, gönüller arasına