Sandık Şiiri - Müyesser Doğan

Gönlümün sandıklarında kilitli küllerim kormuş meğer.
Pâre pâre yanan iki ömrün arasına sinlenmiş yangın yerimiyim...
Göklere saldım güvercinler.
Sana hasret mektupları getirecek..
Kanatlarındaki çırpınışlar,
yüreğimdeki umudu sana hatırlatsın.
şimdi ,
Soğuk mezartaşları başka kulların simaları,
Tenleri soluk,sesleri kısık..
Herbirinin gözlerinde seni görüyorum.
Nerdesin biliyorum...
Yolunu,izini,mevsimini,şehrini
Tutsağım ki gel desen de gelemem.
Gül desen gül bahçesi olurum sana
Hüznümü de kovan sevda rüzgarlarını estirsene,
Islak kuyularda çürüyen,bı silinmiş vuslat türküsü var ,
İki dudağımın arasına usuldan sinlenmiş...
Söylesem sana gelirmi virâne sesim.
Kalbimin atışında sürüyle kelebek uçuruyorum sana görebilsen...
Bilebilsen bedenime sığmayan canımım ta için de...
Ahh gönül yaram,
Sevda gözlüm okyanus dökülür gibi...
içimde yaşlarım ...
Sana getirirmi gönül yolları beni ...
Ahhh sevdası alın yazım,
Ömrü seccademin gizli kapısı,
Kirli paslı dünyanın içindeki
Masum Dualarımın son durağı
ah benim gönül yaram...