Samiha İkbal Şiirleri - Şair Samiha İkbal

1975 yılında Samsun'da doğdu. Sosyal Bilimler eğitimi aldı. Şiir ve Deneme dallarında ödülleri bulunan şairin şiirleri muhtelif dergilerde ve antolojilerde yayımlandı. Türkiye Yazarlar Birliği üyesi olan şair, evli ve Melek Sima adında bir kız çocuk annesi.

Samiha İkbal

Eskil ve çağlar içinden çağıldayıp gelen
Masallar dinledim
Bir öyküye kahraman olmaktansa.
Kim kimin kahramanı diye geciyorken
Aklımda, kulağıma taktığım kirazlar kalmış

Devamını Oku
Samiha İkbal

Keşişler kıllı parmaklarıyla açtılar kitabı:
Eylüldü
İason kar serpmekte şimdi olmuş ekinlere.
Ellerden bir gerdanlık verdi sana orman,
böylece
ölmüş, yürümektesin ipin üstünden.

Devamını Oku
Samiha İkbal

Bizim bahçemizde oynayan çocuklar
Papatyaları severler
Bizim denizimizde yüzen çoçuklar
Dalgaları severler.

Papatyaları taç yapıp

Devamını Oku
Samiha İkbal

Dört nala koşuş
Şüpheli bir durgunluk
Ve açıyı anlatır renk
Koyu mavi
Uzaklarda deniz
Ne güneşim var ne evim

Devamını Oku
Samiha İkbal

Kanatsız bir demdi
Kara düğüm olmuş duygularla
Bedbinlik her dem
Fersiz gözlerinde sadece
Gözyaşı vardı çocukların
Ne yapalım yangınını söndürmek için

Devamını Oku
Samiha İkbal

Bazen görünmez karanlıkta güzellikler
Güneş doğsun diye beklerim

Kurur dudaklarım bir kelam edemem
Yağmur yağsın diye beklerim

Devamını Oku
Samiha İkbal

Düşümde düşündüm
Düşünülmemiş düşleri
Çam ağaçlarının yapraklarını yoldum
Saçlarını ördüm.
Kırda kelebekleri kovalarken
Adımı unuttum.

Devamını Oku
Samiha İkbal

İnerken akşam
Eylül hüzünleriyle
Sönüyor umutlarım.
Mavilerin derinliğine gömülüyor
Çığlık çığlığa gözlerim.

Devamını Oku
Samiha İkbal

Bir bebek gülüşünün sadeliğine
Hasrettir sabahlar
Ve yüzyıla yakındır
Doğmadı sabahlar

İpek kanatlı kuşlar uçmadı

Devamını Oku
Samiha İkbal

Büyülü bir beyazın çocukları
Uzun bir bekleyiş, akıllı insanların duâlarıyla
Onca uzakken eski masalların köle yaşamından

Soluk yüzlü değil, soluk yürekli bu insanlar
Ateş yakmamıza da izin vermiyorlar

Devamını Oku