Deniz belli ki yorgun
Gözlerin gibi mavi ve durgun.
Duygu yüklü vapurumun sığındığı
Son limanda
Mavi bir sevda düştü hayallerime
Ölen şehirde
Yeni bir ümitle havalandı
Tırtıl göğe
Işıl ışıl, renk renk
Gökler çiçek açtı
Kısacıktı ömrü biliyordu
Gün üstümüze rahmet yağdırıyor bugün
Gülen gözleri boğuluyor çocukların
Ellerinde oyuncakları
Bir saçak altı arıyorlar sığınacak
Anneler sarkıyor camlardan
Yürekten sızan eski bir yağmur kokusu
Yanlızlık sularının bende unutturduğu
Yaralı yanlarımızın telaşıyla dolan
Uzak denizleri özler aşk.
Ağlamak
Beklentiler kara bir elbise giydirdi ümitlerime
Susmalarım konuşuyor şimdi
Dar vakitlerinde ömrümün
Sökmüş olmalı haklı kelimeleri
Müjdeler vermişsede melekler
Bu gece kızıl gözlerin ucundayım
Kaba ses denizinde bir can simidi ararken
Sessizlik yetişti ellerime
Yüzler yüzlerden dönük, yıldızlar çarpışırken
Ve ararken
Doğru olanı sayısız defalar
Sen gittin
Sonbaharın altın renkli şeridi dolandı
Çiçeklerin yaz yeşilliği arasına
Yasa büründü geceler
Sen gittin
Yine üşüyorum bu yüreğin bir başılığına
Her karanlık seni hatırlatır bana
Her yağmur adınla gelir
Hüznüm, kara bir dantela
Alcıdan adamların
Yumak yumak iptim bir bebeğin elinde
Ve çobanın elinde eğri büğrü bir değnek
Boyum boyumdan uzundu öğle vakitlerinde
Gelecek seheri özlerdim hep bu seherde
Sezinlerdim bir mezarın ninnilerini
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!