Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Herkesin bir rengi var
Ya da kimi yeşil sever, kimi mavi
Ama ben kahverengiye tutkunum
Çünkü o renklerin en asili
Bir çift gözde sevdim onu
Bir çift gözde

İnsanları sever sanırdım büyük bir aşkla
Bitmeyecek derdim, sürecek her çağda
Damgasını vurdu bilirdim tüm zamana
Hep imrenirdim Leyla ile Mecnun'un aşkına
Geç anladım düştüğümü büyük yanılgıya
Sevenler hakim kılacakları yerde hayatına

Kaç zamandır beni sensiz bıraktın
Seni hayırsız, seni vicdansız…
Söyle nasıl kıydın.
Tamam, sessizliği severim de
Sırf seni dinlemek için
Cimrilik yakışmıyor diline

Siteme duaydı gözleri
Görünüşte insan...
Meleğin aramızdaki hali
Hayata inadına tutunan
Kabullenmedi yenilgiyi
Mağlup olmaktı

Rüyalar uykunun aynası
Ya benim gördüğüm ne ki uyanıkken
Tıpkı rüyaların aynısı
Süzülür, sokuluverir yüreğime
Bir çift kuş kanadı
Gagasında mutluluğun tılsımlı yumağı.

Yine bunaldım, yine ruhum karardı
Yine üstüme üstüme geliyor tüm dünya
Hep bir ağızdan vıdı vıdı…
Ne kadar cırtlak, çirkin ses varsa
Konser veriyor beynimin içinde
Var ya…

Belli belirsiz bir gölge
Bilmecelerle gelecek
Daha bilinmedik dilinde
Sen bildikçe birer birer
Kapılar açılacak önünde
Paslı menteşelerinde

Ben Ağlama duvarıyım:
İnsanlar omuzlarıma akıtır
Göz yaşlarını
Ya da harikalar diyarı
İnsanlar ben de zorlar
Mutluluğa açılan kapıları.

Ne aşağılık insanlar türedi bu ülkede
Boy boyladığın, soy soyladığın yiğitler
Kalk da gör ne hale geldi Korkut dede.
Mazluma şefkatti elimiz, zalime tokat
Düşmeye görsün birisi, bir tekmede o atacak
İnsan bu kadar mı çukurlaşır, rezil psikopat.

Bak şimdi
Felsefe dedin de
Aklıma ne geldi
Sanki bu
İnsanın ümüğünü sıkmak gibi
Tamam kardeşim, zorlama