Sami Bağcı Şiirleri - Şair Sami Bağcı

Herkesten her şeyden şikâyetçi
Herkes birer hain işbirlikçi
Mümkün mü toz kondursun üstüne
Eğer sorarsan vatana bekçi.

Adam kinini fikir sayıyor

Baba
Üzgünüm ama
N’olur bana kızma
Ne bir baltaya sap olabildim
Ne de bir sapa kazma.

Bir gün gözüme bir şey ilişti;
Rengarenk acayip bir şeydi
Bilmem nasıl anlatmalı ki, allı, morlu, yeşilli...
Öylesine çekici ki kapılmamak elde değil.
Sordum birisine “bu nedir ki? '
'Böylesine güzel göz alıcı ne olabilir ki? '

Sevgili tepem, özlemişim seni
Senin kadar vefakâr olamaz
Ne bir dost, ne bir sevgili
Belki on metre bile değil rakımın
Ama yücesin gönlümde
Yanında cüce kalır, en soylusu dağların.

Nasıl bir kurgu, nedir var oluşun felsefesi
Uçsuz bucaksız sorular denizi
Ben pusulasız, kutup yıldızından bihaber
Derdim ufukta ince bir kıyı, tutunacak bir dal
Yoksa ruhum karanlık sularda gark olacak.
Kramp giriyor insanın beynine

Yeni bir dünya doğdu yüreğinde
Mevsimler oluştu ardından
Yüzündeki hüzünde buldum kışı
Her şeye rağmen sevmendi bahar
Üşüyen ellerim
Avuçlarında tanıdı yazı

Zeynebim zeynebim
Adı dilimde nakarat zeynebim
Sevincim, heyecanım
Yüreğimin coşkusu zeynebim.
Sevda türküsü dilimde
Şarkıların nağmesi zeynebim.

Asumandı yüreği
Yıldızlar kayıyordu gözlerinde
Big bang ilk onun ruhunda alevlendi
Demek ki evren sığarmış insanın içine
Ancak bu kadar çeker kara delik
İnsan güç yetiremiyor atom altı zerreciklerine.

Bir gül düşün...
Gözlerin kadar güzel
Mis gibi koksun tenin gibi
Hele meydan okusun yıllara
Solmadan kalabilsin
Boşuna arama dünyada

Bir güzel, yüzü güller içinde
Öylesine coşkulu, öylesine hayat dolu ki
Gülen gözleri sanki iki menekşe.
Yürürken bile hep uçar gibi
Onu mutlu kılan; baharın ta kendisi.
Her yer günlük güneşlik