Ne yıllar tükettim
Ne acılar çektim
Hangi yolu denediysem
Bütün ezayı cefayı
Bana yükledin
Çocuk iken
Sevmiyorum artık ne seni
Ne de yaşadığın bu şehri
Sokağını caddesini semtini
Sevmiyorum artık
Ne seni ne de bu şehri
Her yerde sen varsın
Bütün ayrılıklar
Silinmeyen iz mi bırakır gidenin arkasından böyle
Şiirlenirmi yüreği insanın tuz biber mi sevdanın
Söylesene her akşam sofrada
Senden önce nasıl yer alır yalnızlık denen bedensiz
Dem mi tutar köşe başlarında akıtılan gözyaşları
Bir kalemde sildiğin ben
Bakarsın yarınların da
Pişman Olur
Bakarsın biter sebepsiz
Dargınlık
Yine bir heycandır tutar
Bir melhem gibi sürdüm seni
Sızlayan yaralarıma
Göz bebeklerimde büyütüm
Solmayan nadide çiçeklerden
Bir çiçek gibi
Bir mektup yaz tesellim olsun
Kara gönlüme güneşin doğsun
Yazan yüreğin benimle dolsun
Sensiz dünyam çok karanlık
Biz rest çekmeyiz resti görürüz
Biz itliği de yiğitliği de iyi biliriz
Düşmanı düşmanlığından ötürü
Dostu hem över hem severiz
Yozgatlı olmak gururdur
Her zaman her yerde böyleyiz
Öyle zamanlı zamansız gelme aklıma
Düşmesin suratım eğilmesin başım
Cesaretim yok soramadım kendime
Acaba kaç oldu benim yaşım
Ah akçakışla sen var ya sen
Uğruna şair oldum deli sevdam
Bir şafak vakti çıktım dağlara
Koyun meler ,kuzudan yana
Seni sordum geçtiğin yollara
Yollar suskun beller suskun
Çiçek açmaz güller suskun
İçinde yıkık bir kent saklı
Fer kalmamış gözlerinde
Karanlık sokakları suskun
Kaldırımlarında göz yaşları
Başlamış içindeki isyan
Kimi zaman sakin
Yüreğiniz sevdiklerinizin sevgisiyle coşsun...sevgili şiir dostu...kaleminiz gamdan eğilmesin...selam ve saygıyla
Sizin de ilhamınız bol olsun Sevgili Şiir Dostum.
Saygı ve Selamlarımla.
Gülay Aruç.
* Duygu doluydu *
Sonsuz kutluyorum