Salih Şanlı Şiirleri - Şair Salih Şanlı

Lâle gönlüm sende mesrûr eyle Allâh aşkına
Müjdeler ver tatlı sözler söyle Allâh aşkına

Sen ki sultânsın hükümrânsın yürekler içre yâr
Gel de tahtın üzre hükmet şöyle Allâh aşkına

Derde derman yok mu şahım, ayrılık var der misin?
Ta yürekten tüttü ahım, ayrılık var der misin?

Tutkulardan vazgeçilmez, çare vuslat derdime
Aşka düştüm, yok felahım, ayrılık var der misin?

Yâri ararım aşkla yâ Rab, dîdâra ruhsat ver
Nâre yanmışım, çâre ararım, yâre vuslat ver

Elde avuçta ne var yitirmiş, can satar âşık
Dara düşmüş tüccâra öykünür, kâra fırsat ver

Ey yâr, bengisu ver yanmış gönle şefkât göster
Acı inleyişini bir dinle, rikkât göster

Gönlü hoş tut, mahzûndur, ey cân inciniverir
Doldur bengisuyu, boş bırakma dikkât göster

Selâm ey Son Nebî cennâtı seyreyler görürdün sen
Seven her kalbi Arşullâh’a yükseltip götürdün sen

Sözün dosdoğrudur azmin güneşten kat-be-kat parlak
Gönüllerden çıkartıp küfrü sönmez nâra sürdün sen

Göğe yükseldi gönüller bu bahar güldü de lâle
Sevinir aşk ile âlem ne keder var ne de nâle

Yüreğim şimdi tadar aşkı sevip lâleyi candan
O güzel yâri bu dem görse gönül erse visâle

Gül yüzlüm, bir gün de gül yüzüme, bir gül güneşçe
Her gün güller açsın gün yüzünde, her gül güneşçe

Gönül gözlüm, şu yüreğime bir bak, odları gör
Bengisuyunu coşturup, güller der, gül güneşçe

O ipekten yumuşak nûrlu tenin güllere benzer
O güzel zülf-ü siyâhın ise sümbüllere benzer
Anılır kutlu adın şanlı Nebî aşkla selâmla
Severek övmede ümmet seni bülbüllere benzer

“Ben ağlarım” der bülbül “bu dem güler gülümse”
Âşık ağlasın derim ey yâr sen hep gülümse

Seher vakti sabâ yeli bir hoş eser imiş
Gül güler der bülbül “bu ne güzel eser imiş”

Seni içimde buldum, özümde bildim gül-yâr
Seni sevmezden önce, ben ben değildim gül-yâr
Şükürdür gözyaşlarım, sevdim, sevildim gül-yâr
Seni sevmezden önce, ben ben değildim gül-yâr

Gözlerin hayat aşkım, sözlerin petekte bal