Salih Fevzi Akın Şiirleri - Şair Salih F ...

bir sadık yar kaldı aklımda maziden
bana ruhunun dehlizinden seslenen
kaybolduğum gönlünde sevgilinin
o gün bugün yollarda derbederim

vuslatın muştusu değil ondan istediğim

Gecedeyim, güneşin doğuşundan çok uzakta
Karanlık kalbimi örten kapkara bir örtüdür
Tutulmuş bedenim, ömrün hazan mevsiminde
Tırmandığım dehliz, kaygan taştan örülüdür

Aynalarda izliyorum çehremin çizgilerini

aynı yol bu geçtğim aşinayım taşına artık
hep gördüğüm yıllanmiş arnavut kaldırım
küçük ayaklarla aşağı yukarı hopladığım
şimdi usulca sessiz gözyaşımı akıttığım

taşların yerinden oynamış hüzün çağrıştırır

Taç yaptığım sen değil miydin aktan başıma
Gün be gün kalbime seni anlattığım kaderim
Bir anlık yokluğunda dahi tarifsiz kederim
Sen ki adına sevda dediğim masalın perisi
Adını anmadan yaşadığıma an demediğim

bana neden göz süzüyorsun
verdiğim laleye söyleniyorsun
benim senden başkam mı var
sanki bana git diyorsun

hatırlarmsın o ağacın altını

şaşıran ben miyim yoksa benliğim mi?
bedenim ağırlaştı yoksa gidiciğim mi?
gözlerim özlemle bakıyor hayallerime
tat alamıyorum hayattan
yoksa öleceğim mi?

Ruhumun dehlizi bir volkana gebe
Tarifi yok acısı malum derdimin
Saatlere hükmüm geçmez, ne çare
Gurbet ufkunda duyulmaz serzenişim

Ah canım, canımdan bezmiş olmayayım

Düşlüyorum
Mevsim bahar, gün nehar, ben bir başına
Yürüyorum dağlar arasından süzülen patikada
Ayağımın altına serilmiş yapraktan halılar
Yan yana dizilmiş başı gökdelen ağaçlar
Bahar yeli üfül üfül esiyor dallar arasında

Bembeyaz sayfada renksiz noktadır seremcamım
Yıllar var ardında saklandım buğulu ve tozlu camın
Satırlar arasında garip cümleler kurar kelimelerim
Beynim yazar, kalbim siler, bitap düşmüş gözlerim

Hangi vakit asumanda gezse bakışlarım, kararır

Bana gökkuşağının renklerinden bahset
Nicedir hücremin isli vataniyla yetinirim
Ondördünde Ay nasıl parlıyor gökyüzünde
Bahar çiçekleri açtı mı? Aklım deniz mavisinde

İstersen çocukların umursuz şenliğinden bahset