Salih Fevzi Akın Şiirleri - Şair Salih F ...

Karanlık yine çepeçevre karanlık
Bedenim yorgun, ruhuma çökmüş darlık
Enfüsi hezeyanlar boğuyor artık
Bende suskun ve bedbin varlık

Nihayetsin arzularım silindi beynimden

Hayaller, güller ve sümbülden bir bahçe
Tek sahibi sen, nevbaharı beklerken
Uykudan önce, dolanırken kendinde
Gözlerin kapalı, koca bir alem içinde

Şimdi senaryo, senin oyuncular sendendir

dışarıda yağmur var
içimde bir ürperti
uzaklarda bir dost var
arada özlemin perdesi
vuslatın penceresi
hafif aralanmış

salınıpta yürürken yolunda, kader
hazan çiçekleriyle ekili keder
büyüyen hasretim vakit olmuş seher
bedenim soğuk, ben kalmışım derbeder

yalan değil, sende gözlerimdir kayıp

Kayboldum yılların bıraktığı izlerde
Merhameti yok yolların, uzayıp giderken
Gidiyorum, ayaklarım yüreğimin peşinde
Bir yer var, arıyorum, ufkun ötesinde

Geçti zaman, durdum bir hisarın avlusunda

Düşlüyorum
Güneş batmak üzre Çeşme'de
Bahar mevsimi son deminde
Atmışım yorgun bedenimi sahile
Kızlıca bir ufuk var önümde
Çıplak ayaklarım kumsalı yalıyor

hatıramda kalan bir suskun bakış
yüzümde busenden bir kızarıklık
hala bir imza gibi izini taşıyor
sana meftun umutlarım yaşıyor

gölgende kayıp senelerdir dolanan

duy beni ey nazlı sabah
gene umutlara uyandım
kederleri bırak makus gönül
şu Ilgaz`ın akbeak eteklerine

ve Kasta, berakat şehri

Kıştayım, marazdayım sensiz
Kalbim zar zor atıyor çaresiz
Sana haykırıyorum, sesim donmuş
Kıştayım, hasretim tarifsiz

Yüzüne değen ellerim titrek şimdi

Kabrin mermer taşına bakarken hüzünle
Bir yolculuğu seyrettim âlem-i misalde
Başında bekliyor seven ve sevilenleri
Nefesler tutuluş, nefesi tükenmiş biri

Gün geçirmiş, felekten geçmiş bu âdem