Salih Fevzi Akın Şiirleri - Şair Salih F ...

tüm kalpler te`lif edildi onun gelişiyle
tabii ki kalbi olanların kalpleri bu
hayat onunla mana kazandı
tahtlar sultanını buldu
inleyen nameler sebeb-i iniltiyi buldu
kamer aşkından iki parça

hasret bahçesinin hüzünlü gülleri
buynu bükük gözü yaşlı menevşeler
bir ye`se terkedilmiş çöl çiçeği
neden açtılar, hiç güneşi görmeden
bilmezler mi ki çiğnenip gidecekler

hayalinde gezerken yüreğin yitik
aklın yerinde değil delik deşik
anka kuşunu bekler bir umuda binip
gözlerin harap bir köşede, gözyaşın bitik

aşina yüzler teselliden yana buruk

Issızım girdabında çağın, avareyim
Beynimde yaygara, neden ben viraneyim
Sandım ve yanıldım, sahi suç mu inandım
Yoktan vurgun yedim, paramparça sandalım

Zaman aleyhime, tik taklar çığlık sanki

en son ne diyorduk yaşarken
kırarken sağlam olmayanı zaten
ne diyecek insanlar ölürken
bir sinir savaşı insanlar yaşarken

bana derdini söylesen ya gönül

Çevremde yığın yığın, ruhsuz bedenler
Gözlerde nefret, vicdanı kayıp yürekler
Sözün bittiği yerde dururken mecburen
Kelimeler düğümlenmiş, dillerde küfür desen

Puslanmış burada ortam, boğulmuş hürmet

karanlığa gömülüp kalmış yalnızlığım
beyhude çırpınıyor boşlukta ayaklarım
şiirler okuyorum sesim yankılansın
of, ben ki sensizliğimi unutayım

uyuyorum rüyalarımda gölgen

Git başımdan sevda ne verdin acıdan başka
Vadilerce dolaştı gönlüm hep boşu boşuna
Yağmurlar dolu dolu boşalırken semadan
Sağanağında onun biçare erimiş gözyaşlarım

Gözlerim nerde dolaştıysa görmedi devasını

Yine yalnızım, yine gecenin bir vakti
Saatimin tiktaklarına karışmış sessizliğin sesi
Seyrederken karanlığı, kocaman açık gözlerim
Düşe kalka yürüyorum, terk edilmiş sokakta

Kırık dökük dizilmiş lambalardır fenerim

şu köşe başında vurdular
onlar bir ana ve oğuldular
sadece geçiyordular
bir yaprak düştü o an
oysa sonbahar değildi zaman