Oku!
Okuma yazma bilmesen de oku!
İlk önce kendini oku!
Oku!
Bir kelimedir; Her bir çiçek, her bir hayvan, Oku!
Aylardan yine ramazan,
Resûlullah (s.a.v) kırk yaşında,
Günlerden pazartesi,
Ramazan’ın on yedinci gecesi,
Kadir Gecesi,
Ve gece bitmek üzere,
Hakikatı bulanlar mutludur,
Her daim umutludur,
Okumak ne güzel bir tutkudur,
Bu tutkuda olanlar kutludur.
Bugünün yunusu,
Yarının okyanusu,
Yüzlerin nuru,
Kalbin süruru,
Okuyan bulur,
Elbet huzuru.
Ey “Ol!” deyince olduran,
Doğru yolu bulduran,
Sen’sin şol gönlü,
İman ile dolduran.
Ölüm haktır,
Kaçış yoktur,
Her nefis tadacaktır,
Ruh bedenden çıkacaktır.
Bir gün kapı çalınacak,
Asık surat,
Çatık kaş,
Sanki kendi verir aş,
Kendine gel arkadaş,
Olma Karun’a yoldaş!
Ey nefsim!
Ölüm sana senden yakın,
Sen her dem Hak’tan sakın,
Tûl-i emele düşme sakın,
Etmesin şeytan akın.
Ne fark eder?
Dün ya da bugün,
İnsanların kaçtığı ölüm,
Bizim için ancak düğün.
Gönül dünyamda sensin tek çiçek,
Her şey yalan, ölümdür tek gerçek.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.