Ne kadar söylesem sözüm tutulmaz
Ondan gözlerimden akar yaş gelir
Cihan pazar olsa malım satılmaz
Herkes pazar eyler bense boş gelir.
Dertlerimle katmer katmer dürüldüm
Ömür tokatını günah yüküne
Vurdum amma gel gör iş işten geçti
Tövbe tuzağını nefsin köküne
Kurdum amma gel gör iş işten geçti.
Sene bindokuzyüz seksen üç yılı
Sayısız yaralı bin üçyüz ölü
Kimi mecnun olmuş kimisi deli
Kadir Mevlam böyle yazmış yazıyı
Büyük bir acıdır, büyük bir tasa
Haksıza yaptığı sorulur elbet
Neyleyim ki bana ettikten sonra
Mizan terazisi kurulur elbet
Sur düdüğü çalıp öttükten sonra
Boynuzlu koç boynuzsuzdan hak alır
Yine kış geliyor fakir olana
Gidek desem sıcak illere karşı
Odunun kömürün alan alana
Fakir bakar durur yollara karşı.
Odun kömür derdi bitmez sıkıntı
Şu garip gönlümü halı eyledim
Gelsin cümle âlem otursun deyi
Bedelsiz dünyanın malı eyledim
Herkes birer parça götürsün deyi.
Ayaklar altına serdim postumu
Hak yolunda cihad etmek
Ne hoş olur, ne hoş olur
Muhammed’e bi’at etmek
Ne hoş olur, ne hoş olur
Sadakatle çalışması
Mevlam halk etti bu canı
Ne hünerler verdi bize
Yaktık ev-i barkı, hanı
Ne hünerler verdi bize
Yarattı semayı, arzı
Büyüyünce fesat olma
Nenni bebek, nenni yavrum.
İnsanlıktan uzak kalma
Nenni bebek nenni yavrum.
Çiz kendine bir doğru yol
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!