Dünya bir ummandır, İnsanlar gemi
Yüzer yüzer bir gün batar unutma
Ne kadar sürsende devri alemi
Ecel gelir yakan tutar unutma.
İnsan bu dünyada bir kuş misali
Bir göründü bir kayboldu
Sanki bana küsmüş gibi
Gülşenimde güller soldu
Acı rüzgar esmiş gibi
Yollarımız tozlu tozak
İste kul Mevla’dan sıdk ile
Elin boş olarak geriye dönmez
Yeter ki bağlanıp kalma nefiste
Sarsılmaz imanın hiçbir an sönmez
Karıncanın kanadını incitme
Kâinatı seyre daldım
Her nesneden ibret aldım.
Yetmez
Yuvarlak gördüm küreyi
Baktım ki yoktur direği
Çoktur benim şu Sivas’a nazarım
Lale sümbül güller açmış Sivas’ım
Ölür isem tekke olsun mezarım
Çok insanlar gelmiş göçmüş Sivas’ım.
** **
İlahi bir sırra erdim
Şükürler erdim çalab’a
Her şeyi zikreder gördüm
Şükürler erdim çalab’a
Hak yoluna koydum başı
Methini etmeye yetmiyor gücüm
Benim sevdiceğim benim sultanım.
Gönüller ilacı gönül ilacım
Benim sevdiceğim benim sultanım.
Tarifini yapamıyor şu dilim
İnsanlar bir garip sarhoş misali
Ayaklar tedirgin başlar perişan
Tam bir muammadır milletin hali
Hayaller tedirgin düşler perişan.
Şuçlu arıyoruz sağdan ve soldan
Gök kubbeyi seyre daldım
Ne taş gördüm, ne de direk
Aya çıktım yerde kaldım
Neler neler düşünerek
Balık oynar, şimşek çakar
Ana rahminde damladan cenin
Sırrı ilahiyi sezemiyorum
Sonra, bu alemde koca bedeni
Şeklini hayalde çizemiyorum
Mükemmel bir eser, dil tarif etmez
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!