Şair Şükrani Şiirleri - Şair Şair Şükrani

Elime kalemi aldım bir anda
Bir şeyler yazmaya söz bulamadım
Derman arar iken birçok insanda
Her kime gittimse yüz bulamadım.

Takatım kesildi kalmadı ferim

Çağladı dereler coştu nehirler
Ateşim söndüren sel bulamadım.
Dosttan geldi acı sözler kahirler
Gönlümü hoş eder dil bulamadım.

Hayat çemberinde dolaştım durdum

Bir gülün bağında bülbül figanım
Bülbül güle hasret, gül de bülbüle
Ah u zar içinde geçen zamanı
Bülbül güle hasret, gül de bülbüle

Gül bağında dikenlerle bitiyor

Bir kulum ki şu cihanda
Acep nic’olacak halim
Günahla geçen zamanda
Acep nic’olacak halim

Sardı bedenimi günah

Çektiğim çileyi kâğıda yazdım
Satır satır okuyarak ağladım
Gönül sevdasını tezgâha dizdim
İlmek ilmek dokuyarak ağladım.

Aktı göz yaşlarım karıştı sele

Allah birdir, Resul haktır
Gulhü vallahü ahadün
Sözüm gerçek hilaf yoktur
Gulhü vallahü ahadün

İmandan elhamdülillah

Senin şu derdine derman
Bulabilse idim gardaş
Sultan olup hemen ferman
Verebilse idim gardaş

Sarı çiçeğin yüzünden

Güzel gördüm düğme vurmuş döşüne
Ender buldum rastlamadım eşine
Takılsam da düşmüş olsam peşine
Ardından gitmesi çetin yol imiş.

Servi boyu yaya benzer kaşları

Bekliyorum çıkmaz sokak başında
Yürümek istedim sıfır yaşında
Şahin oldum uçtum onun peşinde
Uçtum amma uçtum yetişemedim.

Enini boyunu ölçtüm bir karış

Günleri ayları hesap eyledim
Üst üste koydum da yıl farklı çıktı
Yanlışlık nerede diye söyledim
Ağız farklı çıktı dil farklı çıktı

Çok uzakta kaldık ilime fen’e