SEVGİ MABEDİM OLSUN! ! ! ! ! !
YARABBİ!
bir insan koy kalbime
ama o insan Senin de sevdiğin bir insan olsun
ve beni öyle bir insana sevdir ki
o insanın kalbinde Sen olasın
Yalnız kalmak korkusu ile yoğrulmuş düşüncelerim kavururken beynimi
Güneş gibi, rahatlamak serinletmek için seni getirdim aklıma her zaman ki gibi
Ama rahatlatmıyor bu sefer hayalin, güzel yüzün yıldız gözlerin
Oysa oysa her acı anımda her kötü durumda nasıl da rahatlatırdı
Nasıl fırtınalar estirirdi içimde o akıl almaz gözlerin.
Ne oldu da hep tatlı bir buse tadındaki hayalin ciğerlerimi parçalarcasına
Gökyüzünü yine sen ve kardeşlerin kaplamıştınız pırıl pırıl ışıldayarak
Bense bir sigaramdan bir senden nefes çekmekle meşgul
Sigaramın ateşi gibi sensizliğin yanmışlığıyla kavruluyorum.
Kim bilir şimdi nerelerde, kiminle hangi gönüldesin
Bu kadar mı acıtacaktı içimi bu ani gidişin
Ben, her gece sensizliğimle baş başa kalan ben
Tüm dertlerimi unutmuş gönül defterimi sana yazdıran ben
Senin hasretinle İbrahim gibi ateşlerde yanan ben
Senin sevgini hissederek kanatlanıp kaf dağına uçan ben
Senin yokluğuna bir türlü alışamayan ben
Sensizliğin namlusunu alnıma dayamış,
Hayat kahpe bir gemi, kader zorunluluk zamanı,
Bu gemide inse de başıma hep hüzün taşları,
İçime bent yapsam da kanlı gözyaşları,
Ama sen doğdun ve senin adını
Senin uğruna senin umuduna tüm nakışları
İlmik ilmik attım hadi ne olur gel gülüm
Gömelim mi artık bu sevdayı bu aşkı bu canlar verilmiş sevgiyi
Sen bilirsin canım sen ne dedin de ben seni kırdım
Ömrümü isteseydin daha iyi olurdu ya neyse zaten bundan farksız istediğin
Gitmeliyim buralardan diyorsun ya git bebeğim
Çıkmalısın hayatımdan dedin ya çıkayım canım
Dünyanın sonu değil yaşarsın dedin ya, işte şimdi yanıldın aşkım bu hem dünyanın sonu
Ben ki, anlatamadım derdimi insanlara, hep sustum. Belki dedim, bakışlarımla anlatırım derdimi, bu sefer suçlu olan gözlerim oldu. Yazdıklarımla anlatırım dedim, ama yağmurlu bir gecenin buğulu sabahında kırık buldum kalemimi. Bu yağmur dinmedi, ve dinmeyecekti, ta ki...
Ben sevdalım arkadaş, sevdama ona sevdalıyım.
Yorgun gecelerin seherindeki, yorgun hülya güvercinlerinin dua nağmelerine sevdalı olduğum gibi ona sevdalıyım...
Bir de, bir de uzaktan gelen bir sabanın beraberinde getirdiği hiç duymadığımız, hiç hissetmediğimiz, hiç görmediğimiz, içine gömüldüğümüzde kocaman bir hiç olduğumuz o eşsiz duygulara bizden farklı hareketlerine ve düşüncelerine sevdalıyım...
Gittin sen tüm gidenler gibi...
Tam beni tamamlayacağını düşünürken, yine ben eksik kaldım. Gülümseyişlerim
Takılı kaldı yüreğimde. Sonu yok ışığı yok bir yolda ıssız, sessiz kaldı sevdam.
Ama sen gittin; tıpkı herkes gibi..Korkup kaçtın belki de bu sevdadan. Küçük
Bir çocuktu kocaman yüreğiyle seni seven ama sen sığdıramadın kalbine; taşıyamadın
Doğru dürüst. Bu kadar çabuk pes edişin de ondandı belki de. Başka cümlelerin ardına
And olsun bütün, sevenlere
Bilesin ki, güzel gözlü yarim
Kar altında terleyerek uyanmakla aynıdır
Sana duyduğum aşk.
Yanmış iki cesedin kına gibi külleri arasından
Sevginin en güzelini yaşadım seninle
Sevmeyi, sevilmeyi öğrendim seninle
Acıyı, umutsuzluğu da tattım seninle
Geriye dönüp baktığımda bile
Yüzümden tebessümü eksik edemedim
Yaşanan güzellikleri gördükten sonra
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!