Güneşin ışığı solar
Sensiz doğan günüme
Hasretin çekilmez olur
Gönlümün mateminde
Her gün dökülür yaşlar
Denizlerin kumudur hasretin rüzgârı
Sayamazsın yıllarca O bitmez taneleri
Güneşle kavrulunca kızgın alevler gibi
Yapışır özlem acısı yüreklere bir daha
Dökülür yaprakların saati mevsimlere
Kaç gece dolaştım umutları
Ellerim sürgün..
Tırmandım sevda yamaçlarını
Gözlerim yorgun..
İçimde hüzünlü hatıralar
Yorulana kadar
Sen umuda kanarmıydın karçiçeğim
Bilseydin ayrılığın böyle zor olduğunu
Soğuklar içinde o kadar güzel kalabilir miydin?
Bilseydin hüzün rüzgarlarının aşkı savurduğunu
Sen hep başkaları için kırılır mıydın karçiçeğim
Gözlerinde bitmeyen
Islak yüzün çeşmesi
Sen zircinle kendini anılara
Bir yelkensiz sandalda yol al
Peki, çarpmazmı sana hayatın
Ölüm gitmez zoruma, bu sensiz saatlerin
Unutmazsın bilirim, anılar da gözlerin
Bir ufacık yaşamdır, şu hayatın hanesi
Sen İyi bak kendine, açar huzur gülleri
Bilirsin geçmez hayat kırgınlık denizinde
Bahar,yağmurların da açan
Yamalı sevda çiçekleri yeşermeden
Kalbimde olduğun yerde kalacaksın
Ben seninleyim yüreğindeyim
İnan sevgili ’! !
Beyaz bir yelkendi gözlerinde dalgalar
Ben ezgi oldum mehtabında
Bahar meltemi eserken saçlarında
Görülmeyen derinliklerde
Bir incisin bende
Oturmuş vapuru bekler gözleri
Bir küçük çocuk
Ayakları yalın ayak
Gözleri umuda doğrulmuş
Ufukları görebilmek için
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!