Hükmederken şu dünyaya para-pul
Gel de dostun vefâsını ara bul!
Oysa Mevlâ Hızır bile gönderir
Şâyet birgün düştüğünde dara kul
Hayat imtihandır, düşünen anlar
İnsan şu hayatta sınanır gönül
‘Nefsini bil’ derken yüce beyanlar
Elâlem ne diye kınanır gönül?
Âşık mâşuğunun yaktığı küldür
Kül oldum; aşkından alev alevdim
Gören, göz olsa da seven gönüldür
Ey Resul, ben seni görmeden sevdim
Dervişin gönlünde Hakk'ın çerâğı
Semayla, semâya doğru yol arar
İçinde Allah'ın yer almadığı
Sevda neye yarar, aşk neye yarar?
Ben Halepli Ahmet, bu benim hâlim
İnsanlığa hâlimi sunuyorum
Bitmedi ülkemde bunca mezâlim
Ölene dek de bitmez sanıyorum
Bombalar, füzeler geçti ülkemden
Nemrut'lar, Haccac'lar ve Firavun'lar
Zâlimi eksik olmadı her çağın
Zulmedene ibret değil mi bunlar?
Oysa neler dolu altı toprağın
Tekti O (c.c.), Samed'di, gayrı nâkıstı
Ulûhiyyetiydi anlatmak kastı
Okurken tek O'nu (c.c.) düşünür insan
Ondan bu sûrenin adı İhlâs'tı
Balçıktan halk olup oldum mukâvim
İnsan mertebesi kemalim benim
Suretim Hakk’tandır, ahsen-i takvim
Hakkın aynasıdır cemalim benim
Yaratılıp bir bedende gizlendim
Sanki insan kaderini okuyor
Tutar nasip olmayanları diler
O yüzden kadere isyan kokuyor
'Keşke' ile başlayan o cümleler
Ulaştık mübarek bir leyle ya Rab
İhyâ ettir onu tevbeyle ya Rab!
Kadri bilinesi Kadir aşkına
Sen bizi bu gece affeyle ya Rab!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!