iyi bir hatip değilim
belki iyi bir insan da
güzel sözler yok ezberimde
dışarıdan bakınca öyle ahım şahım bir güzelliğim de yok
sararıp solmuş çınar yaprakları gibiyim
kendime ayıracak vaktim olmadı hiç
zaruri olmadıkça kuaför tanımadı saçlarım
manikür bilmez tırnaklarım
şöyle ayaklarımı uzatıp dinlendiğimi hiç hatırlamam
bir keresinde annemin dizlerine yatmak istedim de
o da itmişti dizlerinden
neden dedim
neden izin vermiyorsun bir yudum nazlanmama
ben ölünce dayanamazsın yokluğuma da ondan demişti
bir tek seni anlayamadığımı düşünürdüm
oysa hiç kimseyi anlayamamışım
en yakınımdakileri bile
meğer ne kadar da haklıymışsın
beni kucağından itmekte
birazcık da olsa nefsine Müslüman olmak lazımmış bu hayatta
biraz bencillik, kıvamınca egoıstlik
aksi halde giden hep senden oluyormuş
nihayet anladım
ne var ki benim o saf yüreğim var ya
beynimi çoktan ele geçirmiş
iflah olmuyor neyleyim
nevî şahsına münhasır bir kişiliğim
12 Kasım 2022-haticeak
Kayıt Tarihi : 12.11.2022 18:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yalnızlığın ayak sesleri.
Emeğinize şiir yüreğinize sağlık.
Şiirinizi beğenerek okudum tebrik ederim.
Emeğine yüreğine sağlık şairem..
Selâm,sevgi ve muhabbetle..
TÜM YORUMLAR (3)