Şahin Kaya Şiirleri - Şair Şahin Kaya

Eğme Başını
Mahzun mahzun yürürsün
Sanki kötü bir iş yapıyormuşsun...
Allah aşkına bir de utanarak başını öne eğersin.
Üzgünüm ama çocuklarım için istemeye mecburum! dersin
Affedersiniz ama bana askıda üç ekmek verebilir misiniz?

Yaşamak elbet hoştur
Lakin dünya boştur
Koştur insan koştur
Yalandan gönlünü coştur
Dünya vallahi kahır
İnsan birbirine olmuş sağır

El ele el Hakk'a uzanan yola
Doğunca bir adım attım giderim
Cennet gülleriyle bezenen yola
Olan sermayemi kattım giderim
Arısı olur mu çiçeksiz dağın
Taşlayanı olmaz meyvesiz bağın

Azrail gelince dinlemez hatır
Acısıyla yeri göğü ağlatır
Toprağın bağrında bak kimler yatır
Şu yalan dünyada ölüm var ölüm!

Sonu mutlak ecel her türlü yolun

Neden bu nesil özel biliyor musunuz..?
Bu neslin üzerinden silindir gibi devlet,
dozer gibi dünya milletleri ezdi geçti…
Hayat bu nesli sınadı, öğüttü ama tüketemedi…
Bu çarktan kurtula bilen şükretmeyi, tevekkülü, sabırlı davranmayı yasamayı hayatta kalmayı bildi…
Bu nesil, ihanetin acısını, dost hançerinin sancısını, yoldaşlığı, arkadaşlığı, son lokmayı paylaşmayı, sadakati be vefayı bildi…

Bir grup insan hacca gidiyordu. Mekke’ye
yakın bir yerde konakladılar. O grubun yanına
bir ceylân geldi. İçlerinden biri ceylânı
ayağından yakaladı. Arkadaşları her ne kadar;
-Salıver gitsin, dedilerse de, onlara güldü ve
bırakmadı. Ceylân korkusundan küçük ve

Ne bir cenaze namazı,
Ne ailen, ne sevdiklerin,
Hiç kimsecikler yok,
Anlayabiliyor musun..
#EvdeKal Hayatta kal!

Evladlari arasında adaletli olmayan anne ve babalar!kayirdiklari evlatlarının ihanetine ,saygisizligina ugramadan ve kendisine sevgide ilgide mirasta vb.konularda adaletsizlik yaptığı evladına muhtaç olmadan ölmez. Aman dikkat!Resulullah evladlar arasında opucukte bile adaletli olunması gerektiğini emrediyor.

Peygamber Efendimizin zamanında Hifa Hatun
isminde biri sahabe annemiz vardı. Bu hanım
sahabe çok ama çok güzeldi. Onunla
evlenebilmek için bir çok sahabe kese kese
altın yollar, kimi develer hediye ederdi ama
Hifa Hatun hiç birini kabul etmezdi. Bir gün

Her ağacın arkasından karşıma siz çıktınız.
Öylesine çoktunuz ki bunaldım yalnızlıktan.
Rüzgarınız esiyordu dağ taş deli gibi.
Savruldu kulelere dayadığım merdiven.