yastığa oyulan boşluk
inadına sımsıkı sarılan
kızım ben demedim mi deyişiyle annemin
sarhoşluk, sarhoşluk
selam salmak yıllardır görmediğine
gönül intiharına maruz olurken beden
nice devinmeleri bıraktık ertesiye
bir şeyleri götürdü hep içimizden giden
yepyeni umutlarla baktık pazartesiye
yunarken ellerimiz kana boyandı sular
yarısı kum, deniz diye yüzdüğümün
(yakalanmak istesem gitmem derine)
ki yarısı tuz onun da
ağlarını dişlerimle çözdüğüm
su üstünden gel yanıma
uyuma
bu ıslık sana
serçeyi tanımayan bu devir
yeminlerin kendini yalanladığı
inancın iktidarı
kavganın koynuna bıraktığı
Kanatların vardı seni sen yapan
Gökyüzü çiçekleriydi onlar
Bense rüzgar
Tualdeydi o sevdigim beyazlar
Üzerine akıttığın kan
her bitişin ardından, yanmadı mı bu yürek
her karanlık geceden, hesabı sormadı mı
her kapanan kapıdan, dersini alsa gerek
deniz dalgalanıp da, yeniden durmadı mı
parçalara bölündü, yeniden kenetlendi
-yağmuru dinledim dua ederken
yaslamış kulağını göğsüme
yoruldum dinlenirken-
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!