Karanlık kuyularda, hapis kaldım bir süre
Kalınca duvarları, bir türlü yıkamadım
Yalnızlıkla savastim, yenildim göre göre
Siyah gözümü aldı, ışığa bakamadım
Tökezledim yürürken, zemin sağlam değildi
birer cesaret abidesiydik
değişmedi ki İbrahim`den bu yana ateş
hep karanlık yanımızı döndük güneşe
yandık ama pişmedik
İlle de seni unutmamı
istiyorsan
Bana bir 'Sen' daha göster
ki
O bile senin yerini
tutmaz...
Ağladığı kadar yaşadığı
Yutkunmak tükürülesi acıya gülmek
Yelkenler eskidi tuzdan
Kaleye hapsoldu aşk
Hiç bilmedi belki de
İstemedi bilmek
Delice
Deliyiz biz deliyiz her ne yapsak yeridir
Huniyle kafalarda görüntümüz ne de hoş
Kaftanımız kadife, çarığımız deridir
Sanmayın ki kafalar göründüğü kadar boş
'Seni, anlatabilmek seni.
İyi çocuklara, kahramanlara.
Seni anlatabilmek seni,
Namussuza, halden bilmeze,
Kahpe yalana.'
masallar anlatın bana, inandığım gün öleyim...
Yangın yeri olur da, duman kalmaz, kor kalmaz
Yürek aşkı bulur da, katlanacak zor kalmaz
Katmer katmer dökülür riyanın kılıfları
yaşadığın kadar daha yaşayacaksın
ne kadar gidersen git hep aynı yerdesin
gözlerini açsan maymun, şaşıracaksın
kibir, aydın yüreklerde siyah perdesin
hayat, seni bir celsede boşayacağım
yaşam ölüm arası paylaştığımız bu an
bir kez aşık olunca, sınır tanımaz insan
kuvvetli bir rüzgarla uçsun yüreğim sana
ben bir yaralı sandal, sen vurduğum son liman
dalgalar ürkütücü, geçiyor göz boyunu
Her Köpek havlar da, hepsi ısırmaz
Isıracak olan TEZ belli olur
Doğrucu kılıfı herkes kaldırmaz
Astarlar düşünce YÜZ belli olur
Kamil olan kişi, zoru başarır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!